ગુજરાતી બાળવાર્તા સંપદા/વનપરીની ઇચ્છા: Difference between revisions

'બાળકો, તમને જેવું જંગલ વ્હાલું છે. પણ આજકાલ નવા રસ્તા અને મકાનો ખૂબ બનતાં જાય છે એટલે મને વ્હાલાં વૃક્ષો કપાતાં જાય છે. અને તેને કારણે પક્ષીઓ પણ ઊડી જાય છે. ઝરણાં અને નદીઓ સૂકાઈ જાય છે. તેથી મને ખૂબ ચિંતા થાય છે કે આમને આમ જંગલો કપાશે તો શું થશે ?'

'વાત તો સાચી, વૃક્ષો ઉગાડી તો શકોને ? કોઈએ વાવેલાં વૃક્ષોને પાણી તો પાઈ શકો ને ? એ કંઈ અઘરું નથી.

પરી તો આટલું સાંળીને ખૂબ રાજી રાજી થઈ ગ. એની આંખોમાં હરખનાં આંસુ આવી ગયાં. તેણે બધાં બાળકોને બાથ ભીડી દીધી.

'વનપરી, તું આમજ હસતી રહેજે. અમે બધાં બાળકો તને વચન આપીએ છીએ કે અમે વૃક્ષોને સાચવીશું એમને ઉછેરીશું પાણી પાઈશું. અને અમારા ઘર આગળ લીમડો, આંબો, મહુડો, ગુલમહોર, આસોપાલવર, ગરમાળો, એવા વૃક્ષો વાવીશું અને સાચવીશું.

તો, તો હું ત્યાં પણ મારાં વક્ષો અને પક્ષીઓને મળવા આવી. વનપરી બોલી ઉઠી.

પછી બાળકોએ ભેગાં થઈને, ખુરપીથી નાના નાના ખાડા ખોદી દીધા, અને વરસાદની રાહ જોવા લાગ્યાં. જેવો વરસાદ પડ્યો કે તરત જ એમના આજુબાજુ બાવળની કાંટાવાળી ડાળીઓ રોપી દીધી. પપ્પા થોડા વૃક્ષોના છોડ લઈ આવ્યા. અને સૌએ સાથે મળીને રોપી દીધા

કેમ ના કરે ? એમણે તો વનપરીને વચન આપ્યું હતું એટલે હવે આ બાળકો પેલા છોડવાઓનું ધ્યાન રાખે છે. રોજ પાણી પીવડાવે છે. કેમકે એમને ખબ૨૨ છે આ બધું જોઈને વનપરી રાજી થશે, અને એમની સાથે રમવા આવશે.