કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – બાલમુકુન્દ દવે/ ૪. ચાંદની: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૪. ચાંદની|બાલમુકુન્દ દવે}} <poem> :::::::::::શરદરજની ધીરે ધીરે ગળાઈ ચ...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 3: | Line 3: | ||
{{Heading|૪. ચાંદની|બાલમુકુન્દ દવે}} | {{Heading|૪. ચાંદની|બાલમુકુન્દ દવે}} | ||
<poem> | <poem> | ||
:::::::::::શરદરજની ધીરે ધીરે ગળાઈ ચળાઈને | :::::::::::::શરદરજની ધીરે ધીરે ગળાઈ ચળાઈને | ||
અજબ ઊઘડી મોડી મોડી ખીલી પુરબા’રમાં! | :::::::::::::અજબ ઊઘડી મોડી મોડી ખીલી પુરબા’રમાં! | ||
કપૂરધવલા આછી ગાઢી હસે મૃદુ ચાંદની, | :::::::::::::કપૂરધવલા આછી ગાઢી હસે મૃદુ ચાંદની, | ||
પવન પર થૈ ધોળાં ધોળાં ખસે રૂપઆભલાં. | :::::::::::::પવન પર થૈ ધોળાં ધોળાં ખસે રૂપઆભલાં. | ||
પલ પલ ખૂલે જ્યોત્સ્ના કેરાં દલેદલ, મધ્યમાં | :::::::::::::પલ પલ ખૂલે જ્યોત્સ્ના કેરાં દલેદલ, મધ્યમાં | ||
પ્રકટ પૃથિવી ઊભી જાણે લસે નવપદ્મજા! | :::::::::::::પ્રકટ પૃથિવી ઊભી જાણે લસે નવપદ્મજા! | ||
પૃથક્ ઘટકો ચન્દ્રીતેજે પરસ્પરમાં ગળી, | :::::::::::::પૃથક્ ઘટકો ચન્દ્રીતેજે પરસ્પરમાં ગળી, | ||
સુઘટિત રચે એકત્વે સૌ કલામય પુદ્ગલ. | :::::::::::::સુઘટિત રચે એકત્વે સૌ કલામય પુદ્ગલ. | ||
દિવસઅજવાળે જે દીસે વિરૂપ, લજામણું | :::::::::::::દિવસઅજવાળે જે દીસે વિરૂપ, લજામણું | ||
સ્વરૂપ પલટી તે તે ઊભું નવું જ સુહામણું. | :::::::::::::સ્વરૂપ પલટી તે તે ઊભું નવું જ સુહામણું. | ||
જગસકલની ત્રાંબાકૂંડી ભરી તસુએ તસુ, | :::::::::::::જગસકલની ત્રાંબાકૂંડી ભરી તસુએ તસુ, | ||
શશિયર સ્વયં ના’વા જાણે રહ્યો નભથી સરી! | :::::::::::::શશિયર સ્વયં ના’વા જાણે રહ્યો નભથી સરી! | ||
ભવન ભવને મેડીસૂતાં મીઠાં યુગલો પરે, | :::::::::::::ભવન ભવને મેડીસૂતાં મીઠાં યુગલો પરે, | ||
સહજ અમથાં છિદ્રોથીયે નરી મમતા દ્રવે! | :::::::::::::સહજ અમથાં છિદ્રોથીયે નરી મમતા દ્રવે! | ||
ગિરિ, વન, નદી, મેદાને થૈ સરે રમણીયતા, | :::::::::::::ગિરિ, વન, નદી, મેદાને થૈ સરે રમણીયતા, | ||
પરણ પરની કીડીયે શી ધરે કમનીયતા! | :::::::::::::પરણ પરની કીડીયે શી ધરે કમનીયતા! | ||
અશરીર છતાં આકારો લૈ મનોહર ઊતરે, | :::::::::::::અશરીર છતાં આકારો લૈ મનોહર ઊતરે, | ||
ગહન વિમલાં સૌન્દર્યો શાં રહી રહી નીતરે! | :::::::::::::ગહન વિમલાં સૌન્દર્યો શાં રહી રહી નીતરે! | ||
૨૭-૭-’૪૭ | :::::::::::::૨૭-૭-’૪૭ | ||
{{Right|(બૃહદ્ પરિક્રમા, પૃ. ૭)}} | {{Right|(બૃહદ્ પરિક્રમા, પૃ. ૭)}} | ||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav | |||
|previous = [[કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – બાલમુકુન્દ દવે/ ૩. પરકમ્માવાસી| ૩. પરકમ્માવાસી]] | |||
|next = [[કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – બાલમુકુન્દ દવે/૫. નર્મદાતટે પૂર્ણિમા|૫. નર્મદાતટે પૂર્ણિમા]] | |||
}} | |||
Latest revision as of 07:22, 18 September 2021
૪. ચાંદની
બાલમુકુન્દ દવે
શરદરજની ધીરે ધીરે ગળાઈ ચળાઈને
અજબ ઊઘડી મોડી મોડી ખીલી પુરબા’રમાં!
કપૂરધવલા આછી ગાઢી હસે મૃદુ ચાંદની,
પવન પર થૈ ધોળાં ધોળાં ખસે રૂપઆભલાં.
પલ પલ ખૂલે જ્યોત્સ્ના કેરાં દલેદલ, મધ્યમાં
પ્રકટ પૃથિવી ઊભી જાણે લસે નવપદ્મજા!
પૃથક્ ઘટકો ચન્દ્રીતેજે પરસ્પરમાં ગળી,
સુઘટિત રચે એકત્વે સૌ કલામય પુદ્ગલ.
દિવસઅજવાળે જે દીસે વિરૂપ, લજામણું
સ્વરૂપ પલટી તે તે ઊભું નવું જ સુહામણું.
જગસકલની ત્રાંબાકૂંડી ભરી તસુએ તસુ,
શશિયર સ્વયં ના’વા જાણે રહ્યો નભથી સરી!
ભવન ભવને મેડીસૂતાં મીઠાં યુગલો પરે,
સહજ અમથાં છિદ્રોથીયે નરી મમતા દ્રવે!
ગિરિ, વન, નદી, મેદાને થૈ સરે રમણીયતા,
પરણ પરની કીડીયે શી ધરે કમનીયતા!
અશરીર છતાં આકારો લૈ મનોહર ઊતરે,
ગહન વિમલાં સૌન્દર્યો શાં રહી રહી નીતરે!
૨૭-૭-’૪૭
(બૃહદ્ પરિક્રમા, પૃ. ૭)