અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/પૂજાલાલ/મરજીવિયા: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
(Created page with "<poem> સમુદ્ર ભણી ઊપડ્યા કમરને કસી રંગથી અટંક મરજીવિયા, ડગ ભરંત ઉત્સાહ...")
 
No edit summary
 
(One intermediate revision by one other user not shown)
Line 1: Line 1:
{{SetTitle}}
{{Heading|મરજીવિયા|પૂજાલાલ}}
<poem>
<poem>
સમુદ્ર ભણી ઊપડ્યા કમરને કસી રંગથી
સમુદ્ર ભણી ઊપડ્યા કમરને કસી રંગથી
Line 16: Line 19:
{{Right|(પારિજાત, પૃ. ૨૬)}}
{{Right|(પારિજાત, પૃ. ૨૬)}}
</poem>
</poem>
{{HeaderNav
|previous=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/પૂજાલાલ/આત્મવિહંગને | આત્મવિહંગને]]  | વિહંગવર! ઊડ, ઊડ; નવ નેન નીચાં કરી]]
|next = [[ અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/‘સગીર’/હોવી જોઈએ | હોવી જોઈએ]]  | સાંભળવા પાત્ર તમારી સભા હોવી જોઈએ,]]
}}

Latest revision as of 08:52, 20 October 2021


મરજીવિયા

પૂજાલાલ

સમુદ્ર ભણી ઊપડ્યા કમરને કસી રંગથી
અટંક મરજીવિયા, ડગ ભરંત ઉત્સાહનાં;
પ્રદીપ્ત નયનો; અથાગ બળ ઊભરે અંગથી;
મહાર્ણવ તણી દિશા પર ઠરી બધી ચાહના.

ડર્યાં પ્રિયજનો; બધાં સજલનેત્ર આડાં ફર્યાં;
શિખામણ દીધી, ’વૃથા જીવન વેડફો કાં ભલા!
કહીંથી વળગી વિનાશકર આંધળી આ બલા!’
પરંતુ દૃઢનિશ્ચયી નહિ જ એમ વાર્યા વર્યા.

ગયા ગરજતા અફાટ વિકરાલ રત્નાકરે,
તરંગ ગિરિમાળ-શા ઊછળતા ઉરે આથડ્યા;
હઠ્યા ન લવ તોય, સાહસિક સર્વ કૂદી પડ્યા
અગાધ જળમાં, પ્રવેશ કીધ કાળને ગહ્વરે.

ખૂંદ્યાં અતળનાં તમોમય તળો, અને પામિયા
અખૂટ અણમૂલ કોષ, લઈ બ્હાર એ આવિયા.

(પારિજાત, પૃ. ૨૬)