કાવ્યમંગલા/શુદ્ધિ: Difference between revisions
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|?. ?????????| ?????? ???}} {{Poem2Open}} માણસની ઉર્મિઓ અને આવેગોને અંતરાત્માના પ્રકાશમાં પહોંચાડી ત્યાં તેમને એક વિશુદ્ધિ આપી આધ્યાત્મિક રૂપ આપવામાં આવે ત્યારે જ તે કાવ્યને માટેનું યોગ્ય વસ્તુ...") |
No edit summary |
||
(One intermediate revision by one other user not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | {{SetTitle}} | ||
{{Heading| | {{Heading|શુદ્ધિ|}} | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
Line 12: | Line 12: | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{| | |||
<center>શુદ્ધિ</center> | |||
<center> | |||
{|style="border-right:૦px #000 solid;width:75%;padding-right:0.5em;" | |||
|- | |- | ||
| '''પૃષ્ઠ''' | |||
| '''પંક્તિ''' | |||
| '''છપાયેલું''' | |||
| '''સુધારો''' | |||
|- | |- | ||
| ૧૫ | | ૧૫ | ||
| ૧૧ | |||
| સર્યોં | |||
| સર્યાં | |||
|- | |- | ||
| ૨૪ | | ૨૪ | ||
| ૨૦ | |||
| કરુણ. | |||
| કરુણ, | |||
|- | |- | ||
| ૨૮ | | ૨૮ | ||
| ૧૪ | |||
| सुन्दरम् | |||
| सुन्दरम्, | |||
|- | |- | ||
| ૩૦ | | ૩૦ | ||
| ૨૨ | |||
| લહ્યા | |||
| લહ્યો | |||
|- | |- | ||
| ૩૩ | | ૩૩ | ||
| ૧૮ | |||
| અથ્રિ | |||
| અગ્નિ | |||
|- | |- | ||
| ૪૭ | | ૪૭ | ||
| ૨૧ | |||
| સરિત | |||
| સરિત, | |||
|- | |- | ||
| ૫૧ | | ૫૧ | ||
| ૩ | |||
| ઝબકારા | |||
| ઝબકાર | |||
|- | |- | ||
| ૫૯ | | ૫૯ | ||
| ૯ | |||
| અટ્ટાહાસે | |||
| અટ્ટહાસે | |||
|- | |- | ||
| ૬૩ | | ૬૩ | ||
| ૧૮ | |||
| ચોધારા | |||
| ચોધાર | |||
|- | |- | ||
| 90 | | 90 | ||
| ૧ | |||
| ગ્યા’તાં | |||
| ગ્યાં’તાં | |||
|- | |- | ||
| ૧૧૨ | | ૧૧૨ | ||
| શીર્ષક | |||
| દદો | |||
| દર્દો | |||
|} | |} | ||
</center> | |||
<br> | <br> | ||
{{HeaderNav2 | {{HeaderNav2 | ||
|previous = | |previous = નવમી વેળાએ | ||
|next = | |next = સર્જક-પરિચય | ||
}} | }} |
Latest revision as of 14:56, 28 June 2024
માણસની ઉર્મિઓ અને આવેગોને અંતરાત્માના પ્રકાશમાં પહોંચાડી ત્યાં તેમને એક વિશુદ્ધિ આપી આધ્યાત્મિક રૂપ આપવામાં આવે ત્યારે જ તે કાવ્યને માટેનું યોગ્ય વસ્તુ બની શકે છે. જીવનનાં જે કાંઈ પ્રચલિત મૂલ્યો આવે છે તેને ઉન્નત કરીને આત્માનાં મૂલ્યો રૂપે પલટી નાખવામાં આવે ત્યારે જ માત્ર તે કાવ્યમય બની શકે છે. કાવ્યનો આનંદ અને સૌંદર્ય એ કોઈ વિશેષ ગહન રસમાંથી જન્મે છે; માનવનું સપાટી પરનું મન ઉશ્કેરાટ પામીને જીવનનો જે રસ અને આનંદ અનુભવે છે તેમાંથી તે જન્મતાં નથી.
કવિતાએ આત્માના આનંદનાં મૂલ સર્જક ઉત્પત્તિ સ્થાનોમાં પહોંચવાનું છે. એ આનંદમાંથી જીવનને નિહાળવાનું છે, અને જીવન સાથેની એ ગહન પ્રેરણાયુક્ત એક્તામાંથી જન્મતા દર્શન વડે જીવનને નવો ઘાટ આપવાનો છે. સાચા કવિના દર્શનનું અંતરતમ પ્રેરણામૂલ તે આવી અંતરતમ આંતર એકતા છે.
(Future Poetry, પ્ર.૨૮ માંથી)
-શ્રી અરવિન્દ
પૃષ્ઠ | પંક્તિ | છપાયેલું | સુધારો |
૧૫ | ૧૧ | સર્યોં | સર્યાં |
૨૪ | ૨૦ | કરુણ. | કરુણ, |
૨૮ | ૧૪ | सुन्दरम् | सुन्दरम्, |
૩૦ | ૨૨ | લહ્યા | લહ્યો |
૩૩ | ૧૮ | અથ્રિ | અગ્નિ |
૪૭ | ૨૧ | સરિત | સરિત, |
૫૧ | ૩ | ઝબકારા | ઝબકાર |
૫૯ | ૯ | અટ્ટાહાસે | અટ્ટહાસે |
૬૩ | ૧૮ | ચોધારા | ચોધાર |
90 | ૧ | ગ્યા’તાં | ગ્યાં’તાં |
૧૧૨ | શીર્ષક | દદો | દર્દો |