કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – મકરન્દ દવે/૩૧. ચણીબોર: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૩૧. ચણીબોર|}} <poem> કાળની કાંટા-ડાળીએ લાગ્યાં ::: ક્ષણનાં ચણીબોર. બોરમાં તે શું? બોલતા જ્ઞાની, આંખો મીંચી બેસતા ધ્યાની, તોરીલા પણ કોઈ ત...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
(One intermediate revision by the same user not shown) | |||
Line 6: | Line 6: | ||
કાળની કાંટા-ડાળીએ લાગ્યાં | કાળની કાંટા-ડાળીએ લાગ્યાં | ||
::: ક્ષણનાં ચણીબોર. | ::: ક્ષણનાં ચણીબોર. | ||
બોરમાં તે શું? બોલતા જ્ઞાની, | બોરમાં તે શું? બોલતા જ્ઞાની, | ||
આંખો મીંચી બેસતા ધ્યાની, | આંખો મીંચી બેસતા ધ્યાની, | ||
Line 11: | Line 12: | ||
ડાળને વાળી, ડંખને ગાળી | ડાળને વાળી, ડંખને ગાળી | ||
::: ઝુકાવે ઝકઝોર. — કાળનીo | ::: ઝુકાવે ઝકઝોર. — કાળનીo | ||
પીળચટાં ને તૂરમતૂરાં, | પીળચટાં ને તૂરમતૂરાં, | ||
કોઈ ચાખી લે ખટમધુરાં, | કોઈ ચાખી લે ખટમધુરાં, | ||
લાલ ટબા તો પારખે પૂરા, | લાલ ટબા તો પારખે પૂરા, | ||
વીણી વીણી આપતાં હોંશે | વીણી વીણી આપતાં હોંશે | ||
::: ચખણી ચારેકોર. — કાળનીo | |||
જ્ઞાની ચાલ્યા ખોબલે ખાલી, | જ્ઞાની ચાલ્યા ખોબલે ખાલી, | ||
ધ્યાની ઊઠ્યા નીંદમાં મ્હાલી, | ધ્યાની ઊઠ્યા નીંદમાં મ્હાલી, | ||
Line 21: | Line 24: | ||
ક્ષણ પછી ક્ષણ ખરતી આવે | ક્ષણ પછી ક્ષણ ખરતી આવે | ||
::: ખેલંતા આઠે પ્હોર. — કાળનીo | ::: ખેલંતા આઠે પ્હોર. — કાળનીo | ||
કાળની કાંટા-ડાળીએ લાગ્યાં | કાળની કાંટા-ડાળીએ લાગ્યાં | ||
::: ક્ષણનાં ચણીબોર. | ::: ક્ષણનાં ચણીબોર. | ||
Line 27: | Line 31: | ||
૨૭-૮-’૬૩ | ૨૭-૮-’૬૩ | ||
{{Right|(સંજ્ઞા, પૃ. ૬૯)}} | {{Right|(સંજ્ઞા, પૃ. ૬૯)}} | ||
<br> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = ૩૦. હૈયાની વાત | |||
|next = ૩૨. ભજન કરે તે જીતે | |||
}} |
Latest revision as of 11:51, 11 November 2022
૩૧. ચણીબોર
કાળની કાંટા-ડાળીએ લાગ્યાં
ક્ષણનાં ચણીબોર.
બોરમાં તે શું? બોલતા જ્ઞાની,
આંખો મીંચી બેસતા ધ્યાની,
તોરીલા પણ કોઈ તોફાની
ડાળને વાળી, ડંખને ગાળી
ઝુકાવે ઝકઝોર. — કાળનીo
પીળચટાં ને તૂરમતૂરાં,
કોઈ ચાખી લે ખટમધુરાં,
લાલ ટબા તો પારખે પૂરા,
વીણી વીણી આપતાં હોંશે
ચખણી ચારેકોર. — કાળનીo
જ્ઞાની ચાલ્યા ખોબલે ખાલી,
ધ્યાની ઊઠ્યા નીંદમાં મ્હાલી,
અહીં અમારે ધરતી લાલી
ક્ષણ પછી ક્ષણ ખરતી આવે
ખેલંતા આઠે પ્હોર. — કાળનીo
કાળની કાંટા-ડાળીએ લાગ્યાં
ક્ષણનાં ચણીબોર.
૨૭-૮-’૬૩ (સંજ્ઞા, પૃ. ૬૯)