યાત્રા/વસો ઊંચે: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|વસો ઊંચે|}} <poem> વસો ઊંચે ઊંચે શિખર, ચિતિ મારી, અટવીમાં તળેટીની જાળે નહિ તું અટવા અંધ તમસે, હજારો વેલાનાં વમળ ચરણોને તવ ગ્રસે, હજારો કાંટાળાં કુહર ભરખે તેજ રવિનાં. ચડે ઊંચે ઊંચે,...") |
(formatting corrected.) |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 2: | Line 2: | ||
{{Heading|વસો ઊંચે|}} | {{Heading|વસો ઊંચે|}} | ||
<poem> | {{block center|<poem>વસો ઊંચે ઊંચે શિખર, ચિતિ મારી, અટવીમાં | ||
વસો ઊંચે ઊંચે શિખર, ચિતિ મારી, અટવીમાં | |||
તળેટીની જાળે નહિ તું અટવા અંધ તમસે, | તળેટીની જાળે નહિ તું અટવા અંધ તમસે, | ||
હજારો વેલાનાં વમળ ચરણોને તવ ગ્રસે, | હજારો વેલાનાં વમળ ચરણોને તવ ગ્રસે, | ||
| Line 10: | Line 9: | ||
ચડે ઊંચે ઊંચે, શ્વસન બનશે નવ્ય રુધિરે, | ચડે ઊંચે ઊંચે, શ્વસન બનશે નવ્ય રુધિરે, | ||
નવા વાયુઓથી નસ નસ નવાં જોમ ગ્રહશે, | નવા વાયુઓથી નસ નસ નવાં જોમ ગ્રહશે, | ||
દૃગોમાં | દૃગોમાં દીપ્તિઓ નવ ચમકશે, દ્યૌ-તલ વસ્યે | ||
વિશાળી ગોદે તું અવની ગ્રહશે મોદ મધુરે. | વિશાળી ગોદે તું અવની ગ્રહશે મોદ મધુરે. | ||
અણુમાં ખૂંતીને અણુતમ બનીને અકળતા | અણુમાં ખૂંતીને અણુતમ બનીને અકળતા | ||
લહી લે સૃષ્ટિની, બૃહતતમ વા વ્યોમ વિચરી | લહી લે સૃષ્ટિની, બૃહતતમ વા વ્યોમ વિચરી | ||
નિગૂઢા | નિગૂઢા દૈવી તે દ્યુતિતણી રચીને સહચરી, | ||
રમી | રમી ર્હે આશ્લેષી અખિલ ભુવનોની સકલતા. | ||
નહીં આ વચ્ચેનાં સ્ફુરણ મહીં તું સ્થૈર્ય ગ્રહજે, | નહીં આ વચ્ચેનાં સ્ફુરણ મહીં તું સ્થૈર્ય ગ્રહજે, | ||
પરાન્તોને પ્રાન્તે વિહર ચઢીને | પરાન્તોને પ્રાન્તે વિહર ચઢીને દિગ્પતિગજે. | ||
{{Right|માર્ચ, ૧૯૪૪}} | |||
</poem> | {{Right|<small> માર્ચ, ૧૯૪૪</small> }} | ||
</poem>}} | |||
<br> | <br> | ||
{{HeaderNav2 | {{HeaderNav2 | ||
|previous = હે | |previous = અંગુલિ હે! | ||
|next = રસઉગ્રતા | |next = રસઉગ્રતા | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 02:00, 19 May 2023
વસો ઊંચે
વસો ઊંચે ઊંચે શિખર, ચિતિ મારી, અટવીમાં
તળેટીની જાળે નહિ તું અટવા અંધ તમસે,
હજારો વેલાનાં વમળ ચરણોને તવ ગ્રસે,
હજારો કાંટાળાં કુહર ભરખે તેજ રવિનાં.
ચડે ઊંચે ઊંચે, શ્વસન બનશે નવ્ય રુધિરે,
નવા વાયુઓથી નસ નસ નવાં જોમ ગ્રહશે,
દૃગોમાં દીપ્તિઓ નવ ચમકશે, દ્યૌ-તલ વસ્યે
વિશાળી ગોદે તું અવની ગ્રહશે મોદ મધુરે.
અણુમાં ખૂંતીને અણુતમ બનીને અકળતા
લહી લે સૃષ્ટિની, બૃહતતમ વા વ્યોમ વિચરી
નિગૂઢા દૈવી તે દ્યુતિતણી રચીને સહચરી,
રમી ર્હે આશ્લેષી અખિલ ભુવનોની સકલતા.
નહીં આ વચ્ચેનાં સ્ફુરણ મહીં તું સ્થૈર્ય ગ્રહજે,
પરાન્તોને પ્રાન્તે વિહર ચઢીને દિગ્પતિગજે.
માર્ચ, ૧૯૪૪