યાત્રા/અનુ દીકરી: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
(Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|અનુ દીકરી|}} <poem> હજીય સંભળાય છે મધુર સાદ તારો બધે, અનુ, દીકરી, મીઠી, મુગ્ધ શિશુ, બેટી, વ્હાલામૂઈ! હજીયે નયનો સમક્ષ પગ નાચી એવું રહે, હજીય નયને તૂફાન ઊમટે જ એવું વળી. અને કુસુમના કૂણ...")
 
(formatting corrected.)
 
(One intermediate revision by the same user not shown)
Line 2: Line 2:
{{Heading|અનુ દીકરી|}}
{{Heading|અનુ દીકરી|}}


<poem>
{{block center|<poem>
હજીય સંભળાય છે મધુર સાદ તારો બધે,
હજી ય સંભળાય છે મધુર સાદ તારો બધે,
અનુ, દીકરી, મીઠી, મુગ્ધ શિશુ, બેટી, વ્હાલામૂઈ!
અનૂ, દીકરી, મીઠી, મુગ્ધ શિશુ, બેટી, વ્હાલામુઈ!
હજીયે નયનો સમક્ષ પગ નાચી એવું રહે,
હજી ય નયનો સમક્ષ પગ નાચી એવું રહે,
હજીય નયને તૂફાન ઊમટે જ એવું વળી.
હજી ય નયને તુફાન ઉમટે જ એવું વળી.


અને કુસુમના કૂણા દલ સમું સ્ફુરે ગુંજન,
અને કુસુમના કુણા દલ સમું સ્ફુરે ગુંજન,
હજીય મધુ મૂર્તિ તારી ચહુ મેર મ્હાલી રહે,
હજી ય મધુ મૂર્તિ તારી ચહુ મેર મ્હાલી રહે,
રમાડતી કરાંગુલિ થકી પ્રલંબ કેશાવલી.
રમાડતી કરાંગુલિ થકી પ્રલંબ કેશાવલી,
કિશોરવય નર્તતી પટ ધરા તણે મૂર્ત શું!
કિશોરવય નર્તતી પટ ધરા તણે મૂર્ત શું!


તને અહ કહું જ શું! કહું શું? શું? શું? ક્હે ક્હે હવે!
તને અહ કહું જ શું! કહું શું? શું? શું? ક્‌હે ક્‌હે હવે!
મૂંઝાઈ જઉં છું, અને તડતડાટ બેચાર આ
મુંઝાઈ જઉં છું, અને તડતડાટ બેચાર આ
લગાવી ટપલી દઉં છું અહીં પાસ બેઠેલીને.
લગાવી ટપલી દઉં છું અહીં પાસ બેઠેલીને.


અહો પણ હસી ઊઠે અસલ જેવું જેવું જ તું,
અહો પણ હસી ઉઠે અસલ જેવું જેવું જ તું,
અને યદિ હસે ન તો પછી અનૂ તું શાની કહે?
અને યદિ હસે ન તો પછી અનૂ તું શાની કહે?
</poem>


{{Right|ફેબ્રુઆરી, ૧૯૪૦}}


<small>{{Right|ફેબ્રુઆરી, ૧૯૪૦}}</small>
</poem>}}
<br>
<br>
{{HeaderNav2
{{HeaderNav2

Latest revision as of 02:42, 20 May 2023

અનુ દીકરી

હજી ય સંભળાય છે મધુર સાદ તારો બધે,
અનૂ, દીકરી, મીઠી, મુગ્ધ શિશુ, બેટી, વ્હાલામુઈ!
હજી ય નયનો સમક્ષ પગ નાચી એવું રહે,
હજી ય નયને તુફાન ઉમટે જ એવું વળી.

અને કુસુમના કુણા દલ સમું સ્ફુરે ગુંજન,
હજી ય મધુ મૂર્તિ તારી ચહુ મેર મ્હાલી રહે,
રમાડતી કરાંગુલિ થકી પ્રલંબ કેશાવલી,
કિશોરવય નર્તતી પટ ધરા તણે મૂર્ત શું!

તને અહ કહું જ શું! કહું શું? શું? શું? ક્‌હે ક્‌હે હવે!
મુંઝાઈ જઉં છું, અને તડતડાટ બેચાર આ
લગાવી ટપલી દઉં છું અહીં પાસ બેઠેલીને.

અહો પણ હસી ઉઠે અસલ જેવું જેવું જ તું,
અને યદિ હસે ન તો પછી અનૂ તું શાની કહે?


ફેબ્રુઆરી, ૧૯૪૦