યાત્રા/પથવિભેદ?: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
(Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|પથવિભેદ?|}} <poem> (સૉનેટયુગ્મ) [૧] અહીં પથવિભેદઃ જે સમજતા હતા આત્મને મળેલ કંઈ ઉચ્ચ તત્વ તણી ભૂમિ-સંવાદમાં, ગયું જ સરી તે શું દર મિલનનું સોપાન ને ઉભા નિજ નિજ સ્થળે, ત્યહીં લહી શું પર...")
 
No edit summary
 
(One intermediate revision by the same user not shown)
Line 2: Line 2:
{{Heading|પથવિભેદ?|}}
{{Heading|પથવિભેદ?|}}


<poem>
{{block center|<poem>
(સૉનેટયુગ્મ)
<center>(સૉનેટ યુગ્મ)</center>
 
<center>[૧]</center>
[૧]
અહીં પથવિભેદ : જે સમજતા હતા આત્મને
 
મળેલ કંઈ ઉચ્ચ તત્ત્વ તણી ભૂમિ-સંવાદમાં,
અહીં પથવિભેદઃ જે સમજતા હતા આત્મને
ગયું જ સરી તે શું દૂર મિલનોનું સોપાન ને
મળેલ કંઈ ઉચ્ચ તત્વ તણી ભૂમિ-સંવાદમાં,
ગયું જ સરી તે શું દર મિલનનું સોપાન ને
ઉભા નિજ નિજ સ્થળે, ત્યહીં લહી શું પર્યાપ્તતા?
ઉભા નિજ નિજ સ્થળે, ત્યહીં લહી શું પર્યાપ્તતા?


Line 18: Line 16:


અહો, જગતમાં વિશૃંખલ થતું ઘણું તેવું આ–
અહો, જગતમાં વિશૃંખલ થતું ઘણું તેવું આ–
વિકાસ બનતાં અહ, અવર તત્ત્વ વા; પૂર્તિની
વિકાસ બનતાં અહં, અવર તત્ત્વ વા; પૂર્તિની
હતી તરસ તે રસ બહુ મળ્યા, હવે ચાહના
હતી તરસ તે રસો બહુ મળ્યા, હવે ચાહના
કશી ન સહચારની, ત્યમ રચાય આ ભેદ, કે
કશી ન સહચારની, ત્યમ રચાય આ ભેદ, કે


Line 25: Line 23:
રહે નિરખી એક અન્ય ચુગવા રહ્યું જે મથી?
રહે નિરખી એક અન્ય ચુગવા રહ્યું જે મથી?


[૨]
<center>[૨]</center>
 
રહ્યું નિરખી એક અન્ય તણી ક્રીડ અશ્વત્થના
રહ્યું નિરખી એક અન્ય તણી ફીડ અશ્વત્થના
વિરાટ વિટપે, કુણી લસત કૈંક જ્યાં ટેટીઓ;
વિરાટ વિટપે, કુણું લસત કૈંક જ્યાં ટેટીઓ;
ચુગે, વળી ત્યજે, વળી કદીક ચાંચ અર્ધી ભરી,
ચુગે, વળી ત્યજે, વળી કદીક ચાંચ અર્ધી ભરી,
વિમાસી રહતું વિષાદભર, જાય ટેટી ગરી.
વિમાસી રહતું વિષાદભર, જાય ટેટી ગરી.
Line 35: Line 32:
પ્રતપ્ત ઘડીએ જતું નિંદરી ગુલ્મ છાયા મહીં;
પ્રતપ્ત ઘડીએ જતું નિંદરી ગુલ્મ છાયા મહીં;
ન ભાન કદી યે રહંત નિજ સાથી જે જાગૃત
ન ભાન કદી યે રહંત નિજ સાથી જે જાગૃત
સદા કિરણની કળી સકળ ઝીલતે જે વસે
સદા કિરણની કળી સકળ ઝીલતો જે વસે


નજીક જ, સદા નજીક; ક્યહીં યે ઉડે ને ભલે,
નજીક જ, સદા નજીક; ક્યહીં યે ઉડે ને ભલે,
ભમતું નિજ ભક્ષ્ય કાજ, પણ એની સવ સ્થિતિ
ભમતું નિજ ભક્ષ્ય કાજ, પણ એની સર્વ સ્થિતિ
વિષે સહ રહંત એ વિહગ મિત્ર–ને કે ક્ષણે
વિષે સહ રહંત એ વિહગ મિત્ર–ને કો ક્ષણે
ઝબૂકી જઈ, ટેટીની ચણ તજી, ઉડે સંગ તે.
ઝબૂકી જઈ, ટેટીની ચણ તજી, ઉડે સંગ તે.


ઉડે ઉભય દૂર હર ગગનાની ઘેરી ગુહા
ઉડે ઉભય દૂર દૂર ગગનોની ઘેરી ગુહા
ગભીર અવગાહતાં, ટહુકતાં સુધાના દુહા.
ગભીર અવગાહતાં, ટહુકતાં સુધાના દુહા.
</poem>


{{Right|સપ્ટેમ્બર, ૧૯૪૪}}


<small> {{Right|સપ્ટેમ્બર, ૧૯૪૪}}</small>
</poem>}}
<br>
<br>
{{HeaderNav2
{{HeaderNav2

Latest revision as of 03:06, 20 May 2023

પથવિભેદ?
(સૉનેટ યુગ્મ)

[૧]

અહીં પથવિભેદ : જે સમજતા હતા આત્મને
મળેલ કંઈ ઉચ્ચ તત્ત્વ તણી ભૂમિ-સંવાદમાં,
ગયું જ સરી તે શું દૂર મિલનોનું સોપાન ને
ઉભા નિજ નિજ સ્થળે, ત્યહીં લહી શું પર્યાપ્તતા?

સ્વયં નિજ મતે સ્થિર, ક્રમણ અન્યથા ના ચહે,
ન અન્ય તણી ખેવના – શું અસહાયતા વા ત્યહીં,
ન અન્ય અરથે કંઈ કરી શકાય તે મૌન વા?
અરે, અધિક સંકુચાય નિજ કોટરે કીટ શું!

અહો, જગતમાં વિશૃંખલ થતું ઘણું તેવું આ–
વિકાસ બનતાં અહં, અવર તત્ત્વ વા; પૂર્તિની
હતી તરસ તે રસો બહુ મળ્યા, હવે ચાહના
કશી ન સહચારની, ત્યમ રચાય આ ભેદ, કે

જગત્-વિટપ પે સખા-વિહગ જેમ એ યુગ્મથી
રહે નિરખી એક અન્ય ચુગવા રહ્યું જે મથી?

[૨]

રહ્યું નિરખી એક અન્ય તણી ક્રીડ અશ્વત્થના
વિરાટ વિટપે, કુણી લસત કૈંક જ્યાં ટેટીઓ;
ચુગે, વળી ત્યજે, વળી કદીક ચાંચ અર્ધી ભરી,
વિમાસી રહતું વિષાદભર, જાય ટેટી ગરી.

અને કદીક પેટપૂર ભરી ભક્ષ્ય, મધ્યાહ્નની
પ્રતપ્ત ઘડીએ જતું નિંદરી ગુલ્મ છાયા મહીં;
ન ભાન કદી યે રહંત નિજ સાથી જે જાગૃત
સદા કિરણની કળી સકળ ઝીલતો જે વસે

નજીક જ, સદા નજીક; ક્યહીં યે ઉડે ને ભલે,
ભમતું નિજ ભક્ષ્ય કાજ, પણ એની સર્વ સ્થિતિ
વિષે સહ રહંત એ વિહગ મિત્ર–ને કો ક્ષણે
ઝબૂકી જઈ, ટેટીની ચણ તજી, ઉડે સંગ તે.

ઉડે ઉભય દૂર દૂર ગગનોની ઘેરી ગુહા
ગભીર અવગાહતાં, ટહુકતાં સુધાના દુહા.


સપ્ટેમ્બર, ૧૯૪૪