સમગ્રમાંથી સઘન-વિવેચનશ્રેણી – ચુનીલાલ મડિયા/પંથ વિનાનો પંથ: Difference between revisions

‘...પ્રેમના વિરાટ સ્વરૂપને આપણે ઓળખ્યું નથી. એનું એકાદ અણકલ્પ્યું પાસું જોતાં આપણે આશ્ચર્ય અનુભવીએ છીએ ત્યાં સુધી તો ઠીક છે, પણ આઘાત અનુભવીએ છીએ ત્યારે એના એ રૂપની કદર કરવાનું ચૂકી જઈએ છીએ. પ્રેમ અગ્નિસ્વરૂપ પણ છે, એટલે એનાથી કોઈ દાઝે છે ત્યારે મીરાંબાઈની જેમ આઘાતમાં ગાય છે :

{{Poem2Close}}

{{gap}}પ્રીત કિયે દુઃખ હોય;  

નગર ઢિંઢોરા કહાવતી,  

{{Poem2Open}}

‘પરન્તુ, એ જ પ્રેમનું અમૃતપાસું પણ છે. એનો સ્વાદ ચાખનાર એનાં ગુણગાન કરતાં તૃપ્તિ જ અનુભવતો નથી. પ્રેમરૂપી હીરાનાં અનેક પાસાં સમજીને જે એને ભજે છે તે મહાસુખ માણે છે. અને ન સમજનારા દૂર રહ્યાં દાઝે છે...’