અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/જિગર ટંકારવી/બહુ વાર લાગી: Difference between revisions
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|બહુ વાર લાગી|જિગર ટંકારવી}} <poem> ::::::::::::પ્રેમ-મોતી પામતાં, બહુ...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
(One intermediate revision by one other user not shown) | |||
Line 5: | Line 5: | ||
<poem> | <poem> | ||
::::::::::::પ્રેમ-મોતી પામતાં, બહુ વાર લાગી, | ::::::::::::પ્રેમ-મોતી પામતાં, બહુ વાર લાગી, | ||
દિલનો દરિયો ડહોળતાં, બહુ વાર લાગી. | ::::::::::::દિલનો દરિયો ડહોળતાં, બહુ વાર લાગી. | ||
જિંદગીમાં જે થયું એ થઈ ગયું પણ, | |||
જે થયું એને થતાં, બહુ વાર લાગી. | ::::::::::::જિંદગીમાં જે થયું એ થઈ ગયું પણ, | ||
લોકલાજે કે પછી છે ટેવ એની, | ::::::::::::જે થયું એને થતાં, બહુ વાર લાગી. | ||
નામ મારું બોલતાં, બહુ વાર લાગી. | |||
થઈ ગયા છે બંધ સૌ દ્વારો ખૂલીને, | ::::::::::::લોકલાજે કે પછી છે ટેવ એની, | ||
જ્યાં ગયો હું ત્યાં જતાં, બહુ વાર લાગી. | ::::::::::::નામ મારું બોલતાં, બહુ વાર લાગી. | ||
થઈ ગયો એક જ ચમત્કારે તું ઈશ્વર, | |||
ને મને માનવ થતાં, બહુ વાર લાગી. | ::::::::::::થઈ ગયા છે બંધ સૌ દ્વારો ખૂલીને, | ||
આપણા સંબંધ જાણે જળ-તરંગો, | ::::::::::::જ્યાં ગયો હું ત્યાં જતાં, બહુ વાર લાગી. | ||
તોય એને તોડતાં, બહુ વાર લાગી. | |||
શબ્દની ગૂંચો જિગર ઉકેલવામાં, | ::::::::::::થઈ ગયો એક જ ચમત્કારે તું ઈશ્વર, | ||
આ ગઝલ સંવારતાં, બહુ વાર લાગી. | ::::::::::::ને મને માનવ થતાં, બહુ વાર લાગી. | ||
::::::::::::આપણા સંબંધ જાણે જળ-તરંગો, | |||
::::::::::::તોય એને તોડતાં, બહુ વાર લાગી. | |||
::::::::::::શબ્દની ગૂંચો જિગર ઉકેલવામાં, | |||
::::::::::::આ ગઝલ સંવારતાં, બહુ વાર લાગી. | |||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/‘અદમ’ ટંકારવી/ભાષાભવન | ભાષાભવન]] | એના પાયામાં પડી બારાખડી]] | |||
|next=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/જિગર ટંકારવી/રૂપ છે, રંગ છે | રૂપ છે, રંગ છે]] | ફૂલ છે, ગંધ છે, રૂપ છે, રંગ છે, ]] | |||
}} |
Latest revision as of 11:42, 23 October 2021
બહુ વાર લાગી
જિગર ટંકારવી
પ્રેમ-મોતી પામતાં, બહુ વાર લાગી,
દિલનો દરિયો ડહોળતાં, બહુ વાર લાગી.
જિંદગીમાં જે થયું એ થઈ ગયું પણ,
જે થયું એને થતાં, બહુ વાર લાગી.
લોકલાજે કે પછી છે ટેવ એની,
નામ મારું બોલતાં, બહુ વાર લાગી.
થઈ ગયા છે બંધ સૌ દ્વારો ખૂલીને,
જ્યાં ગયો હું ત્યાં જતાં, બહુ વાર લાગી.
થઈ ગયો એક જ ચમત્કારે તું ઈશ્વર,
ને મને માનવ થતાં, બહુ વાર લાગી.
આપણા સંબંધ જાણે જળ-તરંગો,
તોય એને તોડતાં, બહુ વાર લાગી.
શબ્દની ગૂંચો જિગર ઉકેલવામાં,
આ ગઝલ સંવારતાં, બહુ વાર લાગી.