સૌરાષ્ટ્રની રસધાર-4/હોથલ: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
No edit summary
No edit summary
Line 665: Line 665:
'''ઓઢા વણનાં એકલાં, કનડે કેમ રેવાય?'''
'''ઓઢા વણનાં એકલાં, કનડે કેમ રેવાય?'''
</poem>
</poem>
</center>
{{Poem2Open}}
{{Poem2Open}}
[ભોંયરું ભેંકાર લાગે છે. ધરતી ખાવા ધાય છે. ઓઢા વિનાની એકલી હોથલ કનડામાં કલ્પાંત કરતી રહી છે.]
[ભોંયરું ભેંકાર લાગે છે. ધરતી ખાવા ધાય છે. ઓઢા વિનાની એકલી હોથલ કનડામાં કલ્પાંત કરતી રહી છે.]
{{Poem2Close}}
{{Poem2Close}}
</center>
<poem>
<center>
'''સાયર લેર્યું ને પણંગ થર, થળ વેળુ ને સર વાળ,'''
'''દનમાં દાડી સંભરે, ઓઢો એતી વાર.'''
</poem>
</center>
{{Poem2Open}}
[સાયરનાં જેટલાં મોજાં, વરસાદનાં જેટલાં બિંદુ, રણની રેતીના જેટલા કણ અને શિર પર જેટલા વાળ, તેટલી વાર એક્કેક દિવસમાં ઓઢો એને યાદ આવે છે.]
{{Poem2Close}}
<poem>
<center>
'''દાડી ચડતી ડુંગરે, દલના કરીને દોર,'''
'''ઝાડવે ઝાડવે જીંગોરતા, (હું) કેતાક ઉડાડું મોર?'''
</poem>
</center>
</center>