પુનશ્ચ: Difference between revisions

Line 109:

<poem>

સ્ત્રી : આટલો સમય ક્હો, તમે ક્યાં હતા ?

મને મળ્યા કેમ મોડે મોડે ?

{{space}} મને મળ્યા કેમ મોડે મોડે ?

પુરુષ : હતો તમારા મનમાં, પણ છતા

થવું હતું મારે થોડે થોડે;

{{space}} થવું હતું મારે થોડે થોડે;

આટલો સમય તમે તો દેહને

{{space}} આટલો સમય તમે તો દેહને

જોયો દર્પણમાં કોડે કોડે,

{{space}} જોયો દર્પણમાં કોડે કોડે,

આજે જોયું મનને, જોયો સ્નેહને;

{{space}} આજે જોયું મનને, જોયો સ્નેહને;

હવે આપણે બે જોડે જોડે.

{{space}} હવે આપણે બે જોડે જોડે.

{{સ-મ|૨૦૦૫}}

</poem>

== પાસે, દૂર ==

<poem>

સ્ત્રી : પાછા આવો, તમે ક્યાં છો ?

પુરુષ : દૂર દૂર, તમે જ્યાં છો.

સ્ત્રી : હું તો અહીં છું પાસે, તમારી સામે.

પુરુષ : તમે સામે છો એવો ભ્રમ તમને ભલે થાય,

{{space}} પણ તમે પાસે નથી, એથી મારું મન દૂર દૂર જાય;

{{space}} પાસે, દૂરનું રહસ્ય તમારું મન ક્યારેય નહિ પામે.

{{સ-મ|૨૦૦૬}}

</poem>

== તમે જે નથી ==

<poem>

સ્ત્રી : આમ શું તમે મને જોઈ રહ્યા છો ?

{{space}} આમ જોઈ જોઈને હવે તમે મને ખોઈ રહ્યા છો.

{{space}} આજે જ મને જુઓ છો ? કદી મને જોઈ ન’તી ?

{{space}} જુઓ, હું એની એ જ છું, જે હું આજ લગી હતી.

{{space}} આમ આજે શું આ મારી આંખમાં આંખ પ્રોઈ રહ્યા છો ?

પુરુષ : તમે એનાં એ જ છો એ માત્ર તમારો વ્હેમ છે,

{{space}} તમે સ્ત્રી છો ને તોયે આમ માનો એમ કેમ છે ?

{{space}} આમ હવે તમે જે નથી તેને તમે રોઈ રહ્યાં છો.

{{સ-મ|૨૦૦૬}}

</poem>

== હું તમને ખોઈ રહી ==

<poem>

સ્ત્રી : હું તમને ખોઈ રહી,

{{space}} તમે ક્યાં છો ? હું તમને ક્યાંય નથી જોઈ રહી.

પુરુષ : તમે મને નહિ, તમારી જાતને ખોઈ રહ્યા,

{{space}} એથી ક્હો છો તમે મને ક્યાંય નથી જોઈ રહ્યા;

{{space}} ને હવે તમે તમારી જાત પર રોઈ રહ્યા,

{{space}} તમારી આંખોમાં મારી છબી એને લ્હોઈ રહ્યા,

{{space}} હવે આંખોની અંદર પણ હશે કોઈ નહિ;

{{space}} હવે તમે કહી શકો, ‘હું તમને ખોઈ રહી.’

{{સ-મ|૨૦૦૭}}

</poem>

== રહસ્યોમાં ==

<poem>

સ્ત્રી : હવે ક્હો, મારાં રહસ્યોમાં તમારું સ્થાન ક્યાં છે ?

પુરુષ : તમારાં રહસ્યોમાં જો મારું કોઈ સ્થાન હોય

{{space}} તો પછી તમે જ ક્હો, મારું માન ક્યાં છે ?

{{space}} તમારે રહસ્યો જેવું કશું છે જ નહિ,

{{space}} તમે ઘણું બધું માની લો છો;

{{space}} તમે ભલા છો ! તમને એનું ભાન ક્યાં છે ?

{{space}} જોકે તમે સ્વયં એક રહસ્ય છો,

{{space}} કારણ કે તમારામાં કશું જ રહસ્યમય નથી;

{{space}} તમે ભલા છો ! તમને એનું જ્ઞાન ક્યાં છે ?

{{સ-મ|૨૦૦૬}}

</poem>

@@ Line 109: / Line 109: @@
 <poem>
 સ્ત્રી	:	આટલો સમય ક્હો, તમે ક્યાં હતા ?
-				મને મળ્યા કેમ મોડે મોડે ?
+	{{space}}			મને મળ્યા કેમ મોડે મોડે ?
 	પુરુષ	:	હતો તમારા મનમાં, પણ છતા
-				થવું હતું મારે થોડે થોડે;
+		{{space}}		થવું હતું મારે થોડે થોડે;
-			આટલો સમય તમે તો દેહને
+		{{space}}	આટલો સમય તમે તો દેહને
-				જોયો દર્પણમાં કોડે કોડે,
+		{{space}}		જોયો દર્પણમાં કોડે કોડે,
-			આજે જોયું મનને, જોયો સ્નેહને;
+		{{space}}	આજે જોયું મનને, જોયો સ્નેહને;
-				હવે આપણે બે જોડે જોડે.
+		{{space}}		હવે આપણે બે જોડે જોડે.
 {{સ-મ|૨૦૦૫}} <br>
+</poem>
+== પાસે, દૂર ==
+<poem>
+સ્ત્રી	:	પાછા આવો, તમે ક્યાં છો ?
+	પુરુષ	:	દૂર દૂર, તમે જ્યાં છો.
+	સ્ત્રી	:	હું તો અહીં છું પાસે, તમારી સામે.
+	પુરુષ	:	તમે સામે છો એવો ભ્રમ તમને ભલે થાય,
+		{{space}}	પણ તમે પાસે નથી, એથી મારું મન દૂર દૂર જાય;
+		{{space}}	પાસે, દૂરનું રહસ્ય તમારું મન ક્યારેય નહિ પામે.
+{{સ-મ|૨૦૦૬}} <br>
+</poem>
+== તમે જે નથી ==
+<poem>
+સ્ત્રી	:	આમ શું તમે મને જોઈ રહ્યા છો ?
+		{{space}}	આમ જોઈ જોઈને હવે તમે મને ખોઈ રહ્યા છો.
+		{{space}}	આજે જ મને જુઓ છો ? કદી મને જોઈ ન’તી ?
+		{{space}}	જુઓ, હું એની એ જ છું, જે હું આજ લગી હતી.
+		{{space}}	આમ આજે શું આ મારી આંખમાં આંખ પ્રોઈ રહ્યા છો ?
+પુરુષ	:	તમે એનાં એ જ છો એ માત્ર તમારો વ્હેમ છે,
+		{{space}}	તમે સ્ત્રી છો ને તોયે આમ માનો એમ કેમ છે ?
+		{{space}}	આમ હવે તમે જે નથી તેને તમે રોઈ રહ્યાં છો.
+{{સ-મ|૨૦૦૬}} <br>
+</poem>
+== હું તમને ખોઈ રહી ==
+<poem>
+સ્ત્રી	:	હું તમને ખોઈ રહી,
+		{{space}}	તમે ક્યાં છો ? હું તમને ક્યાંય નથી જોઈ રહી.
+	પુરુષ	:	તમે મને નહિ, તમારી જાતને ખોઈ રહ્યા,
+		{{space}}	એથી ક્હો છો તમે મને ક્યાંય નથી જોઈ રહ્યા;
+		{{space}}	ને હવે તમે તમારી જાત પર રોઈ રહ્યા,
+		{{space}}	તમારી આંખોમાં મારી છબી એને લ્હોઈ રહ્યા,
+		{{space}}	હવે આંખોની અંદર પણ હશે કોઈ નહિ;
+		{{space}}	હવે તમે કહી શકો, ‘હું તમને ખોઈ રહી.’
+{{સ-મ|૨૦૦૭}} <br>
+</poem>
+== રહસ્યોમાં ==
+<poem>
+સ્ત્રી	:	હવે ક્હો, મારાં રહસ્યોમાં તમારું સ્થાન ક્યાં છે ?
+પુરુષ	:	તમારાં રહસ્યોમાં જો મારું કોઈ સ્થાન હોય
+		{{space}}		તો પછી તમે જ ક્હો, મારું માન ક્યાં છે ?
+		{{space}}	તમારે રહસ્યો જેવું કશું છે જ નહિ,
+		{{space}}	તમે ઘણું બધું માની લો છો;
+		{{space}}		તમે ભલા છો ! તમને એનું ભાન ક્યાં છે ?
+		{{space}}	જોકે તમે સ્વયં એક રહસ્ય છો,
+		{{space}}	કારણ કે તમારામાં કશું જ રહસ્યમય નથી;
+		{{space}}		તમે ભલા છો ! તમને એનું જ્ઞાન ક્યાં છે ?
+{{સ-મ|૨૦૦૬}} <br>
 </poem>

પુનશ્ચ: Difference between revisions

Navigation menu

Search