અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/સોનલ પરીખ/કવિતાનો શબ્દ: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|કવિતાનો શબ્દ |સોનલ પરીખ}} <poem> કવિતાનો શબ્દ ક્યારેક કૂકરની બ...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 37: | Line 37: | ||
{{Right|નવનીત-સમર્પણ, જાન્યુઆરી, પૃ. ૨૧}} | {{Right|નવનીત-સમર્પણ, જાન્યુઆરી, પૃ. ૨૧}} | ||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/જગદીશ વ્યાસ/પંખી | પંખી]] | અમસ્તી ચાંચ ત્યાં બોળીને ઊડી જાય છે પંખી]] | |||
|next=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/સોનલ પરીખ/ગીત (લયની લહરાતી...) | ગીત (લયની લહરાતી...)]] | લયની લહરાતી ભૂમિમાં હાલક-ડોલક નાવ લઈ ]] | |||
}} | |||
Latest revision as of 11:29, 29 October 2021
કવિતાનો શબ્દ
સોનલ પરીખ
કવિતાનો શબ્દ
ક્યારેક કૂકરની બે વ્હિસલ વચ્ચે પણ
મળી જાય છેઃ
ક્યારેક અડધી રાતે
આકાશના તારા જોતાં જોતાં
જાગ્રત થતી જતી ચિંતનની પળોમાં
પણ નથી મળતો
ઉજાગરો કેમે કર્યો નથી ફળતો
ને પછી
અર્ધનિદ્રિત શેષરાત્રિની જાગતીસૂતી અવસ્થામાં
ગર્ભમાંનું બાળક
હળવેથી કૂણા કૂણા હાથપગ હલાવે
તેમ ધીરેથી મારી અંદર ફરકી
જગાડે છે મને...
કપડાંની ઘડી કરતાં અને ઉકેલતાં
કોણ જાણે કયા સળમાંથી નીકળી
તોફાની આંખો મીંચકાવી
છુપાઈ જાય છે ક્યાંક કોઈ બીજા સળમાં
ને ક્યારેક
ધાણીની જેમ મગજને ફોડી નાખતા
વિચારોની ધડાપીટ વચ્ચે તે ઊભો હોય
શાંત, વિસ્મયપૂર્ણ, નિષ્પાપ.
કવિતાનો શબ્દ
કંઈ ન કહીને
મને કહી જાય છે એ બધું જ —
— જે મારે મને કહેવું હોય છે
જેને મારે સહેવું હોય છે
જેમાં મારે વહેવું હોય છે
અને એ પણ,
જેને મારે ખંખેરવું હોય છે.
નવનીત-સમર્પણ, જાન્યુઆરી, પૃ. ૨૧