અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/બળવંતરાય ક. ઠાકોર /જર્જરિત દેહને: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
No edit summary
No edit summary
Line 1: Line 1:
{{SetTitle}}
{{Heading|જર્જરિત દેહને| બળવંતરાય ક. ઠાકોર}}
<poem>
<poem>
{{Center|'''(પૃથ્વી)'''}}
{{Center|'''(પૃથ્વી)'''}}

Revision as of 10:09, 9 July 2021

જર્જરિત દેહને

બળવંતરાય ક. ઠાકોર

(પૃથ્વી)


સખા કહું? કહું તુરંગમ? તું છેક હારી ગયો?
ત્રુંટું ત્રુટું થઇ રહ્યો વિકલ સંધિ ને સ્નાયુમાં ?
ન સ્થૈર્ય, નવ હોશ લેશ, શ્વસને ન વા વર્ત્તને
ખમાય લગિરે અનીમ. અહ શી દશા તાહરી!

તથાપિ સફરે પ્રલંબ મુજ સાથિ સંગી અરે,
હજીય મુજને જવૂં છ ડગ સ્વલ્પ, તું ચાલ જો:
હજી છ મુજને કંઇક કરવૂં અધૂરું પુરૂં,
ઉકેલિ લઉં તે, – પછી ઉભય તું અને હું છુટી

વિરામમધુ પ્રાશવા, અક્રિયતોદધિ સેલવા,
જુની સ્મૃતિ તણાં અનંત પતળાં રુચિર વાદળાં,
તરંત ઉભરૈ રહંત, રહિ હૈ જ વાગોળવા!
સબૂર જરિ, ના ચહું કશુંય જે તને શક્ય ના,

કદી ન તગડીશ, લે વચન! સાથિસંગી અહો,
જરા ઉચલ ડોક; દૂર નથી જો વિસામો હવે.