શાહજહાં/સાતમો પ્રવેશ3: Difference between revisions

દારા : ઊભા રહો, હું એને સમજાવી લઉં. પછી એ કાંઈ તોફાન નહિ કરે.

[જલ્લાદ સિપારને છોડી દે છે. સિપાર દારાની પાસે આવી ઊભો રહે છે.]

દારા : [સિપારનો હાથ ઝાલી] સિપાર!

સિપાર : હં બાબા! —

દારા : સિપાર – મારા પ્યારા બેટા! મને હવે રજા દે! તેં આટલા દિવસ મને તજ્યો નથી — ટાઢમાં, તાપમાં, ભૂખમાં ને ઉજાગરામાં. તું મારી સાથે અરણ્યમાં અને રણવગડામાં આથડ્યો છે, છતાં તેં મને છોડ્યો નથી. હું દુઃખમાં અંધ બની તારી છાતીમાં છૂરી મારવા ગયો હતો. છતાંયે તેં મને છોડ્યો નથી. મારી સફરમાં, યુદ્ધમાં ને કેદમાં, મારા પ્રાણની પેઠે છાતીની અંદર લોહી સાથે મળીને તું રહ્યો હતો, મને છોડ્યો નહોતો. આજ તારો આ નિર્દય — [બોલતાં બોલતાં દારાનો અવાજ તૂટી જાય છે. ત્યાર પછી બહુ મુશ્કેલીથી જીવને દબાવી દારા કહે છે.] તારો નિર્દય પિતા આજ તને છોડીને ચાલ્યો છે.

સિપાર : બાબા! અમ્મા ગઈ — અને તમે પણ — [રડે છે.]

દારા : શું કરું, ભાઈ! ઇલાજ નથી. આજે મારે મરવું જ જોઈએ. મારો દેહ છોડતાં મને આજ એટલું કષ્ટ નથી થતું, જેટલું તને છોડી જતાં થાય છે. [આંખો લૂછે છે.] જા, બેટા!