કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – હરીન્દ્ર દવે/૧૭. નજરું લાગી: Difference between revisions
(Created page with "{{Heading| ૧૭. નજરું લાગી}} <poem> સોળ સજી શણગાર {{Space}}ગયાં જ્યાં જરીક ઘરની બ્હાર, {{Space}}{{Space}}{{Space}}અમોને નજરું લાગી! બે પાંપણની વચ્ચેથી {{Space}}એક સરકી આવી સાપણ, {{Space}}{{Space}}{{Space}}ડંખી ગઈ વરણાગી. કાંસા કેરે વાટકડે નજર...") |
No edit summary |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading| ૧૭. નજરું લાગી}} | {{Heading| ૧૭. નજરું લાગી}} | ||
<poem> | <poem> | ||
Line 31: | Line 32: | ||
{{Space}}હવે નજરનો ભાર | {{Space}}હવે નજરનો ભાર | ||
{{Space}}{{Space}}જીવનનો થઈ બેઠો આધાર, | {{Space}}{{Space}}જીવનનો થઈ બેઠો આધાર, | ||
{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}અમોને નજરું લાગી! | {{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}અમોને નજરું લાગી!<br> | ||
૧૯૫૬ | ૧૯૫૬ | ||
</poem> | </poem> | ||
{{Right|(ચાલ, વરસાદની મોસમ છે, પૃ. ૮૮-૮૯)}} | {{Right|(ચાલ, વરસાદની મોસમ છે, પૃ. ૮૮-૮૯)}} | ||
<br> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = ૧૬. ખ્યાલ પણ નથી | |||
|next = ૧૮. નિદ્રા | |||
}} |
Latest revision as of 02:37, 13 November 2022
સોળ સજી શણગાર
ગયાં જ્યાં જરીક ઘરની બ્હાર,
અમોને નજરું લાગી!
બે પાંપણની વચ્ચેથી
એક સરકી આવી સાપણ,
ડંખી ગઈ વરણાગી.
કાંસા કેરે વાટકડે નજરુંનો ટુચકો કીધો,
હવે ન ઊખડ્યો જાય, થાળીને વળગી બેઠો સીધો,
આવા ન્હોય ઉતાર
નજરના આમ ન તૂટે તાર,
અમોને નજરું લાગી!
તેલ તણી લઈ વાટ અમે દીવાલ ઉપર જઈ ફેંકી,
ખીલી સમ ખોડાઈ ગઈ ત્યાં નવ વાંકી નવ ચૂકી,
જડનેયે આ સૂઝ
તો ર્હેવું કેમ કરી અણબૂજ
અમોને નજરું લાગી!
સાત વખત સૂકાં મરચાંનો શિરથી કર્યો ઉતાર,
આગ મહીં હોમ્યાં ત્યાં તો કૈં વધતો ચાલ્યો ભાર,
જલતાં તોય ન વાસ,
અમોને કેમ ન લાગે પાસ?
અમોને નજરું લાગી!
ભૂવો કહે ના કામ અમારું, નજર આકરી કોક,
ટુચકા તરહ તરહ અજમાવી થાક્યાં સઘળાં લોક,
ચિત્ત ન ચોંટે ક્યાંય
હવે તો રહ્યુંસહ્યું ના જાય,
અમોને નજરું લાગી!
‘લ્યો, નજરું વાળી લઉં પાછી,’ એમ કહી કો આવ્યું,
નજરું પાછી નહીં મળે આ દરદ હવે મનભાવ્યું,
હવે નજરનો ભાર
જીવનનો થઈ બેઠો આધાર,
અમોને નજરું લાગી!
૧૯૫૬
(ચાલ, વરસાદની મોસમ છે, પૃ. ૮૮-૮૯)