કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – શૂન્ય પાલનપુરી/૩૩. લો આવજો સલામ!: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૩૩. લો આવજો સલામ!| }} <poem> રાહત-પસંદ સાથીઓ લો આવજો સલામ! પંથે ચડી ગયા પછી આરામ છે હરામ? થાકેલ મંદ ચાલ પણ મૃત્યુથી કમ નથી, ઝડપી સમયનો કાફલો કરતો નથી વિરામ. મનના ઉમંગી અશ્વને સંયમની ક...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 22: | Line 22: | ||
{{Right|(શૂન્યનો વૈભવ, પૃ. ૩૪૩)}} | {{Right|(શૂન્યનો વૈભવ, પૃ. ૩૪૩)}} | ||
</poem> | </poem> | ||
<br> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = ૩૨. ધનભાગ્ય | |||
|next = ૩૪. બધા ઓળખે છે | |||
}} |
Latest revision as of 08:58, 14 November 2022
૩૩. લો આવજો સલામ!
રાહત-પસંદ સાથીઓ લો આવજો સલામ!
પંથે ચડી ગયા પછી આરામ છે હરામ?
થાકેલ મંદ ચાલ પણ મૃત્યુથી કમ નથી,
ઝડપી સમયનો કાફલો કરતો નથી વિરામ.
મનના ઉમંગી અશ્વને સંયમની કેદ શી?
કાબેલ હો સવાર તો ઊડવા દો બે-લગામ!
સૂકી સરિત આંખડી! સૂની સમાધ મન?
હદથી વધે વિયોગ તો આવે છે એ મુકામ!
ગાયે જા શૂન્ય પ્રેમને ફળની તમા વિના!
કાંટાનો તાજ હોય છે પેગંબરી ઇનામ!
(શૂન્યનો વૈભવ, પૃ. ૩૪૩)