શાંત કોલાહલ/સ્થાનાંતર

સ્થાનાંતર

પ્રિય ! રંગ તો એનો જ એ છે લાલ. જે ભાલને ચંદ્રક હતો અવતીર્ણ તે બે હોઠ પર અવ; રંગ તો એનો જ એ છે લાલ!

બે દલ કમલ જે યોગીની- સૌ ચરમ સિદ્ધિની- શાન્તિથી ઉજ્જવલ, અમલ જ્યાં આવરણથી મુક્ત થૈને મન રમે વિરમે અચંચલ. રંગ તો એનો ય છે પ્રિય ! લાલ આ બે હોઠ પર રંગ તો એનો જ એ છે લાલ.

ત્યાં અખંડિત એક તે અવ બે મહીં નંદિત હવે વાચાળ: અગ્નિ કેરી લખ લખ ઝાળ હસતી સકલનો કરવા કવલ ધસતી કશી પ્રેમાળ !

ભુક્તિ... ના નહીં તૃપ્તિ નવા ઉન્મેષમાં નખરાળ.

હે પ્રિય ! તું ય તે લેતી નવો કંઈ તાગ... તારું કમલ નહિ અવ આગ જેવું વ્હાલ : રંગ તો એનો જ એ છે લાલ.