દલપતરામનાં શ્રેષ્ઠ કાવ્યો/૫૯. માતાની સ્તુતિ વિષે ગરબી

૫૯. માતાની સ્તુતિ વિષે ગરબી

દીધા તેં સુખ દહાડી દહાડી રે, મારા મનમાં છે માડી;
ઘણી ઘણી વિપત ઘટાડી રે, મારા મનમાં છે માડી. ટેક

         બાળપણે હું હતો બહુ નિર્બળ,
         પણ તેં પીડા ન પામડી રે;

         પૃથ્વી ઉપર મેં તો પગ ન મંડાતો,
         પ્રીતે તું ફરતી ઉપાડી રે;

         હાલરડાં ગાતી હેતે હિંચોળી,
         પારણા માંહી પોઢાડી રે;

         ભીનેથી કોરે સંભાળીને કરતી,
         આછા ઓછાડ ઓડી રે;

         ભૂખ્યો થયો ત્યારે ભર નિદરાથી,
         ઊંઘે ભરેલી ઉઠાડી રે;

         દુખિયો દેખીને થતી દુખી દિલમાં;
         પાંપણથી આંસુ પાડીરે,

         જોઈતું તે હું કહી શકતો ન જીભે,
         ચેતીતી ચિત પહોંચાડીરે;

         મારા સારું પીધાં તેં ઘસી મૂળિયાં,
         ખાટાં કે કડવાં ઉખાડિરે;

         દિવસમાં ઘડીએ ન જંપવા દેતો,
         એવો હતો હું અનાડીરે;

         ખાતા પીતાં કે ખરા સુખ દુઃખમાં,
         વિવિધ વાતે વિતાડીરે;

         ચાર ઘડી એવી ચાકરીનો ગુણ,
         મનથી શકું ન મટાડીરે;

         દલપતરામ કહે દાસ થઈને,
         આપીશ બદલો અગાડીરે;