કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – ગુલામમોહમ્મદ શેખ/૪૧. કોણાર્ક: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
૪૧. કોણાર્ક
(+1) |
No edit summary |
||
Line 2: | Line 2: | ||
<br> | <br> | ||
<center><big><big>''' | <center><big><big>'''૪૧. કોણાર્ક'''</big></big></center> | ||
{{Block center|<poem> | {{Block center|<poem> | ||
મોજાંનાં ફીણની સફેદી | મોજાંનાં ફીણની સફેદી | ||
ખડકનું આવરણ બને છે. | ખડકનું આવરણ બને છે. |
Latest revision as of 02:50, 17 September 2023
મોજાંનાં ફીણની સફેદી
ખડકનું આવરણ બને છે.
રેતીના ઢગલા સરુની સળીઓથી છવાઈ જાય છે
એના પર જ્યારે આથમતો સૂર્ય આળોટી પડે છે
ત્યારે સમુદ્રથી સૂર્યમંદિર લગીની પગદંડી પર
રતુંબડું આકાશ પુંકેસરની કણીઓની જેમ વેરાઈ જાય છે
અને સરુના જંગલમાંથી પસાર થતો પવન વૃક્ષરાજિને
નાયિકાના કામજ્વલિત દેહના વિરાટ ચાંચલ્યમાં
ફેરવી નાખે છે.
સાગરના ધીરા ધીરા ઘુઘવાટની સામે પડેલા તરાપાની તિરાડોમાં
હું પતંગિયાની જેમ ફડફડી રહું છું.
૧૯૬૧
(અથવા અને, પૃ. ૧૦૫)