અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/નલિન રાવળ/કાવ્ય (એનું મૂળ પૃથ્વીના...): Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 17: | Line 17: | ||
મને અનહદ ગમે. | મને અનહદ ગમે. | ||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav2 | |||
|previous =પીછો | |||
|next =સ્મરણમંજરી | |||
}} |
Latest revision as of 10:54, 22 October 2021
કાવ્ય (એનું મૂળ પૃથ્વીના...)
નલિન રાવળ
એનું મૂળ
પૃથ્વીના અંતરાલમાં
ગર્જતા લાવાના સમુદ્રતલની
તળે
ખડકની ટોચ ઉપર
ફૂટતા
સહસ્રદલ પદ્મની નાભિમાં
એની શાખ-પ્રશાખા
ભાનુના ભર્ગનીય પારના ભર્ગમાં ઝલમલે
પણ રાત્રિએ ચન્દ્ર ડોલાવતી
એની પર્ણ મર્મર
હજાર હૈયાં પર ઝરમરે
ત્યારે
મને અનહદ ગમે.