મનોહર ત્રિવેદીનાં કાવ્યો: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
(→)
Line 568: Line 568:
સ્મરણ-સ્મરણ તે તીરથઃ તારી એમ કરું પરકમ્મા  
સ્મરણ-સ્મરણ તે તીરથઃ તારી એમ કરું પરકમ્મા  
:::::તને ઓળખું છું, મા
:::::તને ઓળખું છું, મા
</poem>
== કદી સાંભરે ભાઈ ==
<poem>
{{Space}}કદી સાંભરે ભાઈ
નદી જોઉં ને વહેવા લાગે ભીતર એક સગાઈ
:પડુંઆખડું રડું હું ત્યારે પળમાં લેતા તેડી
ઝાડ-ઝાંખરાંની વચ્ચે પણ એ જ ચીંધતા કેડી
એકલસૂરો જુએ જરી તો કોણ ઊઠે અકળાઈ?
:બાની વાણી ફાગણ ને બાપુ ચૈતર-વૈશાખ
:ભાઈ એટલે આંબાડાળે લચી પડેલી સાખ
ઘરમાં એ બોલાશ હતી કે કલરવની વનરાઈ?
:આજે મારા ઘરના ફળિયે હું અભ્યાગત હોઉં
:સૌની વચ્ચે વસું છતાં યે હું જ મને ના જોઉં
કાળે ખેંચી કિયા કારણે જોજન લગી જુદાઈ?
</poem>
== તડકી ==
<poem>
::::અહો, પોષની તડકી
::ટેકરીએ અથડાતાં ફૂટી અંધકારની મટકી
ઢાળ ઉપરથી દિશાદિશામાં વહ્યા તેજના રેલા
ન્હાય હૂંફાળા અજવાળામાં મારગ મેલાઘેલા
વાડ્યે - વાડ્યે વાત કહેવા હવા ઘડીભર અટકી
::સોનલવરણી ધૂળ આવતી, ઠેક લઈને હરણાં
પંખી લઈ કલશોર : સીમે આ ધર્યાં જુઓ, પાથરણાં
::તરણાંના ટાંકાથી એણે ભરી કિરણની ધડકી
:::પાનપાનમાં ભરી નવાઈ કાંઠે ઊભાં ઝાડ
મલકે, કારણ પૂછે લઈને એકબીજાની આડ :
તળાવથી જો નીકળ્યો સૂરજ ખોલી જળની ખડકી!
::::અહો, પોષની તડકી.
</poem>
== મારા પગમાંથી ==
<poem>
મારા પગમાંથી કાંટો તેં કાઢ્યો તો કાંટાની પીડા પણ ફૂલ સમી મ્હેકે
પછી કેડી ઉ૫૨ જ્યાં તું ઊછળતી જાય : થાય છાતીમાં હરણાંઓ ઠેકે
:::::કુંજડીની હાર જાણે નભમાં લહેરાય :
:::::::તારા ઊડે છે એમ કોરા વાળ
:::::ગુંજી ઊઠી તે તારા હાથની આ બંગડી
::::::::કે પંખીના કલરવથી ડાળ?
ઢાળ જેવા ઢાળ આમ બ્હેકી જો જાય પછી કોણ તને જોઈ ના બ્હેકે?
:::::ઝાડવાની નીચે તું ઊભેલી હોય :
:::::એની છાંય થતી જાય ભીને વાન
::::હસુહસુ થાય ત્યાં તો સૂની બપ્પોર
:::::::એવું પાંદડાંને સૂઝે તોફાન :
::દોથો ભરીને તારા ગાલ ઉપર તડકાનાં ચાંદરણાં હળવેથી ફેંકે
મારા પગમાંથી કાંટો તેં કાઢ્યો તો કાંટાની પીડા પણ ફૂલ સમી મ્હેકે
</poem>
</poem>
Retrieved from "https://wiki.ekatrafoundation.org/wiki/મનોહર_ત્રિવેદીનાં_કાવ્યો"