ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/જયંતી દલાલ/અડખેપડખે: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 76: | Line 76: | ||
આંગળી ઝાલીને ચાલતી બક્કુને ઠેસ વાગી. પડી અને પગથીની ધાર પેઠી તે હોઠ ચિરાયો. લોહી નીકળ્યું. રોઈ. ઘૂમટો તાણીને ચાલતી કાલીનો જીવ પડીકે બંધાયો. પણ સાથે એક નવો સુખાનુભવ થયો. એમણે બક્કુને ઉપાડી લીધી! ધોતિયાનો છેડો હોઠે દાબ્યો. બક્કુનું રોવાનું બંધ થયું. લોહી નીકળવાનું બંધ થયું. | આંગળી ઝાલીને ચાલતી બક્કુને ઠેસ વાગી. પડી અને પગથીની ધાર પેઠી તે હોઠ ચિરાયો. લોહી નીકળ્યું. રોઈ. ઘૂમટો તાણીને ચાલતી કાલીનો જીવ પડીકે બંધાયો. પણ સાથે એક નવો સુખાનુભવ થયો. એમણે બક્કુને ઉપાડી લીધી! ધોતિયાનો છેડો હોઠે દાબ્યો. બક્કુનું રોવાનું બંધ થયું. લોહી નીકળવાનું બંધ થયું. | ||
‘સીતાજીએ પણ વનવાસમાં ઘૂમટો રાખ્યો ન હતો!’ રામાવતારે કહ્યું. એને હતું કે કાલી કહે : ‘આ તો શે’ર છે, વગડો નથી!’ પણ કાલી તો એક જ ક્ષણમાં થયેલા બે આઘાતની ખેંચતાણમાંથી ઊંચી આવી ન હતી. એટલે પોતે કલ્પેલા સવાલનો પોતે જ જવાબ આપતાં બોલ્યો : ‘વગડો જ છે આ. પોતપોતાનું સંભાળે એ વગડો કે’વાય.’ | |||
અને વગર કહ્યે રામાવતારે રિક્ષા કરી. | અને વગર કહ્યે રામાવતારે રિક્ષા કરી. |