કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – રામનારાયણ વિશ્વનાથ પાઠક ‘શેષ’/૪૧. ના ગમે: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
(+1) |
No edit summary |
||
Line 1: | Line 1: | ||
<center><big>''' | <center><big>'''૪૧. ના ગમે'''</big><br> | ||
( | (પરંપરિત હરિગીત)</center> | ||
{{Block center|<poem> | {{Block center|<poem>ના ગમે, મને ના ગમે. | ||
તંત્રી મહીં થઈ શિથિલ તાર પડી રહેવું ના ગમે. | |||
થઈ શિથિલ! જાણે ખૂંટી સાથે બંધ ના! | |||
હા શિથિલ! જેને અંગુલિ શું સંબંધ ના! | |||
જે સ્વયં કંપી ના શકે | |||
ને અન્યનો કંપેય ઝીલી ના શકે; | |||
જેને કશી નહિ ઝંખના | |||
જેને કશી નહિ પ્રેરણા ને નહિ મના; | |||
સાચો નહીં જુઠોય સ્વર કાઢે નહીં, | |||
જે કોઈની સાથે નહીં ને કોઈથી વાધે નહીં; | |||
એ ના ગમે. | |||
તંત્રી મહીં થઈ શિથિલ તાર પડી રહેવું ના ગમે. | |||
હા, ગમે તારોમાં થઈ એકતાર ને રહેવું ગમે. | |||
હા ગમે, ખૂંટી ખેંચી તંગ કરે ગમે, | |||
ને અંગુલી ફરીફરી સંગ કરે ગમે. | |||
હે, અંગુલિ! તુજ કાઢવા સ્વર ખેંચ ખેંચ ભલે, ગમે. | |||
હા, મીંડ લેતાં ખેંચ એવું અંગુલી! | |||
જનહૃદય કો અસ્પૃષ્ટ થાયે ગલગલી. | |||
હા ખેંચ અંગુલિ મીંડ લે, | |||
જ્યમ કસે નારી કેશ સુંદર મીંડલે, | |||
જ્યમ પ્રિયતમાને ખેંચીને કોઈ વાત કર્ણે જૈ કરે, | |||
ઉરવલ્લિમાં દીઠાં-અદીઠાં પર્ણપર્ણે ફરફરે | |||
હા ખેંચ અંગુલિ, ખેંચ, છો બંધાયલો ખૂંટી, | |||
તું મીંડની લહરીઓ લેતાં જાઉ હું તૂટી, | |||
પણ તૂટતાં તૂટતાંય અદ્ભુત સ્વર કરી જાઉં, | |||
ઉલ્કા મૂકીને તેજરેખા તેમ ખરી જાઉં; | |||
છો ને પછી મારી જગાએ તાર બીજો આવતો, | |||
એ અંગુલિપ્રેર્યો ભલે બીજા સ્વરો આલાપતો; | |||
છો પછી મુને નાંખતા ભંગારમાં | |||
ને અન્ય ધાતુ સાથ પીગળી જાઉં હું અંગારમાં; | |||
ને કોઈ સર્જક અંગુલી મુજને નવો દે ઘાટ, | |||
પ્રેરાઉં બીજી વાટ, | |||
પણ એક વાર હું તાર તો રહી તંગ ને ગાવું ગમે, | |||
ના તંત્રીમાં નિષ્કંપ રહેવું, ના શિથિલ થાવું ગમે. | |||
૧૯૫૪</poem>}} | |||
</poem>}} | |||
{{right|( | {{right|(વિશેષ કાવ્યો, પૃ. ૩-૪)}} | ||
<br> | <br> | ||
{{HeaderNav2 | {{HeaderNav2 |