કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – પ્રિયકાન્ત મણિયાર/૨૯. ઝરૂખે: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૨૯. ઝરૂખે| નલિન રાવળ}} <poem> કોક મદીલી લોચનબાળા શીદ ઝરૂખે ઝૂકે?...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 9: | Line 9: | ||
પલમાં એની પાંપણ અડ્યે હૃદય જાય રુઝાઈ; | પલમાં એની પાંપણ અડ્યે હૃદય જાય રુઝાઈ; | ||
:: મેઘધનુના રંગમાં મારા મનને રમતું મૂકે... | :: મેઘધનુના રંગમાં મારા મનને રમતું મૂકે... | ||
::::: કોક મદીલીo | ::::::::: કોક મદીલીo | ||
અમીર ઘરની છોરી એ તો દાદરો ઊતરી દેખી | અમીર ઘરની છોરી એ તો દાદરો ઊતરી દેખી | ||
આજ લગી ના, એમ તો એને ક્યારેય પૂરી પેખી; | આજ લગી ના, એમ તો એને ક્યારેય પૂરી પેખી; | ||
:: વાંસળી કેટલી દૂર અને તે વાગતી કોની ફૂંકે? | :: વાંસળી કેટલી દૂર અને તે વાગતી કોની ફૂંકે? | ||
::::: કોક મદીલીo | ::::::::: કોક મદીલીo | ||
{{Right|(આ નભ ઝૂક્યું, પૃ. ૭૮)}} | {{Right|(આ નભ ઝૂક્યું, પૃ. ૭૮)}} | ||
</poem> | </poem> |
Revision as of 07:34, 4 August 2021
૨૯. ઝરૂખે
નલિન રાવળ
કોક મદીલી લોચનબાળા શીદ ઝરૂખે ઝૂકે?
સાંજને સમે આંખડી એને કેમ જોવાનું ચૂકે?
આવતાં-જતાં લોકની વચે પથમાં જાઉં મૂંઝાઈ,
પલમાં એની પાંપણ અડ્યે હૃદય જાય રુઝાઈ;
મેઘધનુના રંગમાં મારા મનને રમતું મૂકે...
કોક મદીલીo
અમીર ઘરની છોરી એ તો દાદરો ઊતરી દેખી
આજ લગી ના, એમ તો એને ક્યારેય પૂરી પેખી;
વાંસળી કેટલી દૂર અને તે વાગતી કોની ફૂંકે?
કોક મદીલીo
(આ નભ ઝૂક્યું, પૃ. ૭૮)