ઉપજાતિ/પ્રણયીની ચાટુ-ઉક્તિ: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|પ્રણયીની ચાટુ-ઉક્તિ| સુરેશ જોષી}} <poem> જો સૂર્યને ઊગવું હોય ત...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 18: | Line 18: | ||
પ્હેલાં જરા આટલું ધ્યાનમાં લે. | પ્હેલાં જરા આટલું ધ્યાનમાં લે. | ||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav | |||
|previous = [[ઉપજાતિ/અજન્તા-ઇલોરા|અજન્તા-ઇલોરા]] | |||
|next = [[ઉપજાતિ/આખરી યુદ્ધ|આખરી યુદ્ધ]] | |||
}} |
Latest revision as of 09:11, 16 September 2021
પ્રણયીની ચાટુ-ઉક્તિ
સુરેશ જોષી
જો સૂર્યને ઊગવું હોય તો ઊગે,
પ્હેલાં જરા આટલું સાંભળી લે;
મારી શિરામાં ય હજાર સૂર્યો
દાવાનળો લાખ હતા ધખાવતા;
રે કિન્તુ એનાં નયનોની સ્નિગ્ધ
મારી પરે દૃષ્ટિ થતાં જ માત્ર
સૂર્યો બધા ક્યાં ય ગયા બૂઝાઈ
ને ચાંદની શી છલકાઈ શીતળી!
કણે કણે અમૃતનો ફુવારો,
ભાંગી રહી એ ભરતી કિનારો.
જો સૂર્યને ઊગવું હોય તો ઊગે,
પ્હેલાં જરા આટલું ધ્યાનમાં લે.