સોરઠિયા દુહા/110: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|110| }} <poem> મેં જાણ્યું સજન પ્રીત ગઈ, પ્રીત તો જાશે મુવાં; સુતાર...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 8: | Line 8: | ||
</poem> | </poem> | ||
મને લાગ્યું કે સજનની અને મારી પ્રીત પૂરી થઈ; પણ ના, ના, એ પ્રીત તો અમે જીવશું ત્યાં સુધી રહેવાની જ. સુતાર લાકડાંને વેરે ત્યારે જ એનાં બે ફાડિયાં જુદાં પડે છે તેમ અમે પણ મૃત્યુ પામશું તે દિવસે જ વિખૂટાં ‘પડશું’, ‘કરશું’, ‘જશું’ એ બધા સૌરાષ્ટ્રના શબ્દપ્રયોગો છે. તેમાં ફેરફાર ન કરશો. | મને લાગ્યું કે સજનની અને મારી પ્રીત પૂરી થઈ; પણ ના, ના, એ પ્રીત તો અમે જીવશું ત્યાં સુધી રહેવાની જ. સુતાર લાકડાંને વેરે ત્યારે જ એનાં બે ફાડિયાં જુદાં પડે છે તેમ અમે પણ મૃત્યુ પામશું તે દિવસે જ વિખૂટાં ‘પડશું’, ‘કરશું’, ‘જશું’ એ બધા સૌરાષ્ટ્રના શબ્દપ્રયોગો છે. તેમાં ફેરફાર ન કરશો. | ||
<br> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = 109 | |||
|next = 111 | |||
}} |
Latest revision as of 06:45, 5 July 2022
110
મેં જાણ્યું સજન પ્રીત ગઈ, પ્રીત તો જાશે મુવાં;
સુતારી ઘેર લાકડાં, વેર્યાં થાશે જુવાં.
મને લાગ્યું કે સજનની અને મારી પ્રીત પૂરી થઈ; પણ ના, ના, એ પ્રીત તો અમે જીવશું ત્યાં સુધી રહેવાની જ. સુતાર લાકડાંને વેરે ત્યારે જ એનાં બે ફાડિયાં જુદાં પડે છે તેમ અમે પણ મૃત્યુ પામશું તે દિવસે જ વિખૂટાં ‘પડશું’, ‘કરશું’, ‘જશું’ એ બધા સૌરાષ્ટ્રના શબ્દપ્રયોગો છે. તેમાં ફેરફાર ન કરશો.