સોરઠિયા દુહા/110: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
(Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|110| }} <poem> મેં જાણ્યું સજન પ્રીત ગઈ, પ્રીત તો જાશે મુવાં; સુતાર...")
 
No edit summary
 
Line 8: Line 8:
</poem>
</poem>
મને લાગ્યું કે સજનની અને મારી પ્રીત પૂરી થઈ; પણ ના, ના, એ પ્રીત તો અમે જીવશું ત્યાં સુધી રહેવાની જ. સુતાર લાકડાંને વેરે ત્યારે જ એનાં બે ફાડિયાં જુદાં પડે છે તેમ અમે પણ મૃત્યુ પામશું તે દિવસે જ વિખૂટાં ‘પડશું’, ‘કરશું’, ‘જશું’ એ બધા સૌરાષ્ટ્રના શબ્દપ્રયોગો છે. તેમાં ફેરફાર ન કરશો.
મને લાગ્યું કે સજનની અને મારી પ્રીત પૂરી થઈ; પણ ના, ના, એ પ્રીત તો અમે જીવશું ત્યાં સુધી રહેવાની જ. સુતાર લાકડાંને વેરે ત્યારે જ એનાં બે ફાડિયાં જુદાં પડે છે તેમ અમે પણ મૃત્યુ પામશું તે દિવસે જ વિખૂટાં ‘પડશું’, ‘કરશું’, ‘જશું’ એ બધા સૌરાષ્ટ્રના શબ્દપ્રયોગો છે. તેમાં ફેરફાર ન કરશો.
<br>
{{HeaderNav2
|previous = 109
|next = 111
}}

Latest revision as of 06:45, 5 July 2022


110

મેં જાણ્યું સજન પ્રીત ગઈ, પ્રીત તો જાશે મુવાં;
સુતારી ઘેર લાકડાં, વેર્યાં થાશે જુવાં.

મને લાગ્યું કે સજનની અને મારી પ્રીત પૂરી થઈ; પણ ના, ના, એ પ્રીત તો અમે જીવશું ત્યાં સુધી રહેવાની જ. સુતાર લાકડાંને વેરે ત્યારે જ એનાં બે ફાડિયાં જુદાં પડે છે તેમ અમે પણ મૃત્યુ પામશું તે દિવસે જ વિખૂટાં ‘પડશું’, ‘કરશું’, ‘જશું’ એ બધા સૌરાષ્ટ્રના શબ્દપ્રયોગો છે. તેમાં ફેરફાર ન કરશો.