શ્રેષ્ઠ ચંદ્રકાન્ત શેઠ/૪૮. – તો મળવું લાગે મીઠું: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૪૮. – તો મળવું લાગે મીઠું|}} <poem> મૂળની સાથે મેળ હોય તો મળવું લ...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{Right|(ગગન ખોલતી બારી, ૧૯૯૦, પૃ. ૭૧)}} | {{Right|(ગગન ખોલતી બારી, ૧૯૯૦, પૃ. ૭૧)}} | ||
</poem> | </poem> | ||
<br> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = ૪૭. તારું મધમીઠેરું મુખ | |||
|next = ૪૯. ક્યાંક નજરમાં નામ અને અહીં... | |||
}} |
Latest revision as of 08:32, 15 July 2022
૪૮. – તો મળવું લાગે મીઠું
મૂળની સાથે મેળ હોય તો મળવું લાગે મીઠું;
દિલનો દરિયો આંખે ઊછળે તો લાગે કંઈ દીઠું. –
કપરી કેડી, કાંટ-ઝાંખરાં,
અંધકાર ને આંધી;
એવામાંયે મળી જાય એ,
ગાંઠ એમ છે બાંધી;
ભવની ભાંગે ભૂખ, બોર જ્યાં એનું મળે અજીઠું. –
હોય બધુંયે બંધ, ત્યાં જ એ
અંદર આવી ઊઘડે,
મારામાંથી મને ઉપાડી
ક્યાંની ક્યાં એ ઊપડે!
ક્હેતાં નહીં કહેવાય એવું એ કરે કશું મધમીઠું! –
(ગગન ખોલતી બારી, ૧૯૯૦, પૃ. ૭૧)