કંકાવટી મંડળ 2/કોયલ વ્રત: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 2: | Line 2: | ||
{{Heading|કોયલ વ્રત| }} | {{Heading|કોયલ વ્રત| }} | ||
કોયલ વ્રત તો સુહાગણનું છે. વૈશાખ માસનું વ્રત. કેમકે આંબાની ઘટા વૈશાખમાં જ ઘાટી બને. કોયલનાય કલ્લોલ તે સમે જામી પડે. | કોયલ વ્રત તો સુહાગણનું છે. વૈશાખ માસનું વ્રત. કેમકે આંબાની ઘટા વૈશાખમાં જ ઘાટી બને. કોયલનાય કલ્લોલ તે સમે જામી પડે. | ||
આખો વૈશાખ મહિનો સ્ત્રી માથામાં તેલ ન નાખે, ધણીને પથારીય ન કરી આપે, એકલી સાદડી નાખીને સૂવે, ટાઢે પાણીએ નહાય, પ્રભાતે નદીકાંઠે કોયલ બોલાવવા જાય. આંબાની ઘટા સામે આમ કહી બોલાવે : | આખો વૈશાખ મહિનો સ્ત્રી માથામાં તેલ ન નાખે, ધણીને પથારીય ન કરી આપે, એકલી સાદડી નાખીને સૂવે, ટાઢે પાણીએ નહાય, પ્રભાતે નદીકાંઠે કોયલ બોલાવવા જાય. આંબાની ઘટા સામે આમ કહી બોલાવે : | ||
<poem> | |||
બોલો કોયલ બોલો! | બોલો કોયલ બોલો! | ||
::: તમને આવે ઝોલો. | |||
ઝોલે ઝોલે જાળી, કોયલની મા કાળી. | ઝોલે ઝોલે જાળી, કોયલની મા કાળી. | ||
કાળા કાળા કમખા, કે રાતા અમારા ચૂડા. | કાળા કાળા કમખા, કે રાતા અમારા ચૂડા. | ||
કોયલ વેદ ભણે કે ઘીના દીવા બળે. | કોયલ વેદ ભણે કે ઘીના દીવા બળે. | ||
::: કોયલ કૂ-કૂ-ઉ-કૂ કોયલ કૂ-કૂ-કૂ-કૂ | |||
કૂ-ઉ-ઉ-કૂ કરીને કોયલ પણ જો સામો જવાબ આપે તો જ જમાય, નહિ તો અપવાસ પડે. | કૂ-ઉ-ઉ-કૂ કરીને કોયલ પણ જો સામો જવાબ આપે તો જ જમાય, નહિ તો અપવાસ પડે. | ||
કોયલને બોલતી કરવી હોય તો કોયલના જેવો જ ટહુકાર કાઢતાં આવડવું જોઈએ ને? | કોયલને બોલતી કરવી હોય તો કોયલના જેવો જ ટહુકાર કાઢતાં આવડવું જોઈએ ને? | ||
એક જ ટાણું જમાય. | ::એક જ ટાણું જમાય. | ||
કાળું પહેરાય નહિ. | ::કાળું પહેરાય નહિ. | ||
કાળું ઓઢાય નહિ. | ::કાળું ઓઢાય નહિ. | ||
કાળું ખવાય નહિ. | ::કાળું ખવાય નહિ. | ||
</poem> | </poem> | ||
| Line 22: | Line 23: | ||
<br> | <br> | ||
{{HeaderNav2 | {{HeaderNav2 | ||
|previous = | |previous = ગોર–ગોરાણીનાં ટીખળ | ||
|next = | |next = નિર્જળ માસ | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 05:10, 19 October 2022
કોયલ વ્રત
કોયલ વ્રત તો સુહાગણનું છે. વૈશાખ માસનું વ્રત. કેમકે આંબાની ઘટા વૈશાખમાં જ ઘાટી બને. કોયલનાય કલ્લોલ તે સમે જામી પડે.
આખો વૈશાખ મહિનો સ્ત્રી માથામાં તેલ ન નાખે, ધણીને પથારીય ન કરી આપે, એકલી સાદડી નાખીને સૂવે, ટાઢે પાણીએ નહાય, પ્રભાતે નદીકાંઠે કોયલ બોલાવવા જાય. આંબાની ઘટા સામે આમ કહી બોલાવે :
બોલો કોયલ બોલો!
તમને આવે ઝોલો.
ઝોલે ઝોલે જાળી, કોયલની મા કાળી.
કાળા કાળા કમખા, કે રાતા અમારા ચૂડા.
કોયલ વેદ ભણે કે ઘીના દીવા બળે.
કોયલ કૂ-કૂ-ઉ-કૂ કોયલ કૂ-કૂ-કૂ-કૂ
કૂ-ઉ-ઉ-કૂ કરીને કોયલ પણ જો સામો જવાબ આપે તો જ જમાય, નહિ તો અપવાસ પડે.
કોયલને બોલતી કરવી હોય તો કોયલના જેવો જ ટહુકાર કાઢતાં આવડવું જોઈએ ને?
એક જ ટાણું જમાય.
કાળું પહેરાય નહિ.
કાળું ઓઢાય નહિ.
કાળું ખવાય નહિ.