કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – માધવ રામાનુજ/૧૨. પાદરમાં: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
(Created page with "{{Heading|૧૨. પાદરમાં}} <poem> એક વાર નીંગળ્યું’તું ફળફળતું લોહી, {{Space}} હવે નીંગળતા સિંદૂરના રેલા! {{Space}}{{Space}} અમે પાદરમાં ઝાટકે ખરેલા!... {{Space}} વાયરાને રોકટોક હોય નહીં કોઈ, {{Space}}{{Space}} હોય મોજાંને કાંઠાની ભી...") |
No edit summary |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|૧૨. પાદરમાં}} | {{Heading|૧૨. પાદરમાં}} | ||
<poem> | <poem> | ||
| Line 20: | Line 21: | ||
{{Space}} {{Space}} ઢોળાતા ઘૂંટ – જે ભરેલા! | {{Space}} {{Space}} ઢોળાતા ઘૂંટ – જે ભરેલા! | ||
{{Space}}{{Space}} અમે પાદરમાં ઝાટકે ખરેલા!... | {{Space}}{{Space}} અમે પાદરમાં ઝાટકે ખરેલા!... | ||
<br> | |||
૧૯૭૦ | ૧૯૭૦ | ||
</poem> | </poem> | ||
{{Right|(અંતરનું એકાંત, પૃ. ૬૩)}}<br> | {{Right|(અંતરનું એકાંત, પૃ. ૬૩)}} | ||
<br> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = ૧૧. કહે ને | |||
|next = ૧૩. આકાશ | |||
}} | |||
Latest revision as of 05:01, 13 November 2022
૧૨. પાદરમાં
એક વાર નીંગળ્યું’તું ફળફળતું લોહી,
હવે નીંગળતા સિંદૂરના રેલા!
અમે પાદરમાં ઝાટકે ખરેલા!...
વાયરાને રોકટોક હોય નહીં કોઈ,
હોય મોજાંને કાંઠાની ભીંત,
ઊડ્યા ભેળું જ મળે આભ એક પંખીને
પથ્થરથી આઘી એ પ્રીત;
પથ્થરમાં કાયાનો લઈને ઉઘાડ
એક વડલાની ભીંતને વરેલા!
અમે પાદરમાં ઝાટકે ખરેલા!...
પરબારા જાય પંચકલ્યાણી સૂરજના
ખેરવતા કિરણોની ધૂળ,
અમ-થી ઊગેય નહીં કાળમીંઢ અંધારાં
ખોડેલાં નીંભર છે મૂળ;
ભાંગેલાં કોડિયાંના ડાયરા વચાળે, હવે
ઢોળાતા ઘૂંટ – જે ભરેલા!
અમે પાદરમાં ઝાટકે ખરેલા!...
૧૯૭૦
(અંતરનું એકાંત, પૃ. ૬૩)