શાંત કોલાહલ/ભૂલીએ જુદાઈ ભાઈ: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
(+created chapter)
 
No edit summary
Line 2: Line 2:
<center>'''ભૂલીએ જુદાઈ ભાઈ'''</center>
<center>'''ભૂલીએ જુદાઈ ભાઈ'''</center>


<poem>આજ ગિરિસમંદર પાળની આપણે ભૂલીએ જુદાઈ, ભાઈ !
{{block center|<poem>આજ ગિરિસમંદર પાળની આપણે ભૂલીએ જુદાઈ, ભાઈ !
એક હવાને જ વાણે રહે તવ આપણો તંત વણાઈ.
એક હવાને જ વાણે રહે તવ આપણો તંત વણાઈ.


Line 18: Line 18:
આ જગ આપણું બિંબ, ખૂલી જેની આંખ તેણે પરમાણ્યું;
આ જગ આપણું બિંબ, ખૂલી જેની આંખ તેણે પરમાણ્યું;
એક આકાશ, પ્રકાશ, વાયુ, જલ, ભૂમિની એક સગાઈ,
એક આકાશ, પ્રકાશ, વાયુ, જલ, ભૂમિની એક સગાઈ,
::::::ભૂલીએ જુદાઈ, ભાઈ !</poem>
::::::ભૂલીએ જુદાઈ, ભાઈ !</poem>}}


{{HeaderNav2 |previous = ફરી જુદ્ધ|next =હે અભિનવ-પથ-યાત્રિક }}
{{HeaderNav2 |previous = ફરી જુદ્ધ|next =હે અભિનવ-પથ-યાત્રિક }}

Revision as of 10:06, 16 April 2023

ભૂલીએ જુદાઈ ભાઈ

આજ ગિરિસમંદર પાળની આપણે ભૂલીએ જુદાઈ, ભાઈ !
એક હવાને જ વાણે રહે તવ આપણો તંત વણાઈ.

ઊઘડતું પેલું ફૂલ સુગંધને વેરતું મોકળે મન,
આભનાં કિરણ અંતરમાં રમે વીંધી દલેદલ વન;
લેશ નહિ એને લેવું, ઉરે તો ય રે’તું ગગંન સમાઈ :
ભૂલીએ જુદાઈ, ભાઈ !

સાંકડે મારગ વહેતી સરિત ને બંધ છૂટે ત્યહીં સિંધુ,
અંતરિયાળ છવાય તે વાદળ નીરનાં કેવળ બિંદુ;
પુકુર હોય તે પોઢે નિરંતર શેવાળનો પટ સ્હાઈ :
ભૂલીએ જુદાઈ, ભાઈ !

દીઠ અદીઠ જે આપણું રૂપ તે આપણથી અણજાણ્યું,
આ જગ આપણું બિંબ, ખૂલી જેની આંખ તેણે પરમાણ્યું;
એક આકાશ, પ્રકાશ, વાયુ, જલ, ભૂમિની એક સગાઈ,
ભૂલીએ જુદાઈ, ભાઈ !