12,467
edits
એકોત્તરશતી/૩૨. વૈશાખ: Difference between revisions
પ્રૂફ રીડિંગ સંપન્ન
No edit summary |
(પ્રૂફ રીડિંગ સંપન્ન) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | {{SetTitle}} | ||
{{Heading|વૈશાખ | {{Heading|વૈશાખ}} | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
હે ભૈરવ, હે રુદ્ર વૈશાખ, તારી ધૂળથી ધૂસર, રુક્ષ અને પિંગળ જટાજાલ ઊડે છે, તારું શરીર તપથી ક્લિષ્ટ છે, ભયંકર વિષાણ (શિંગું) મોઢે માંડીને તું કાને હાક મારે છે, હે ભૈરવ, હે રુદ્ર વૈશાખ? | હે ભૈરવ, હે રુદ્ર વૈશાખ, તારી ધૂળથી ધૂસર, રુક્ષ અને પિંગળ જટાજાલ ઊડે છે, તારું શરીર તપથી ક્લિષ્ટ છે, ભયંકર વિષાણ (શિંગું) મોઢે માંડીને તું કાને હાક મારે છે, હે ભૈરવ, હે રુદ્ર વૈશાખ? | ||
બધા છાયામૂર્તિ અનુચરો બળીને તાંબા જેવી થઈ ગયેલી દિશાઓના કયા છિદ્રમાંથી ધસી આવે છે! કેવા ભીષણ અદૃશ્ય નૃત્યથી મધ્યાહ્ન આકાશમાં તારા નિઃશબ્દ પ્રખર છાયામૂર્તિ અનુચરો મત્ત બની જાય છે. | બધા છાયામૂર્તિ અનુચરો બળીને તાંબા જેવી થઈ ગયેલી દિશાઓના કયા છિદ્રમાંથી ધસી આવે છે! કેવા ભીષણ અદૃશ્ય નૃત્યથી મધ્યાહ્ન આકાશમાં તારા નિઃશબ્દ પ્રખર છાયામૂર્તિ અનુચરો મત્ત બની જાય છે. | ||
મસ્તીના શ્રમથી શ્વાસમાં હુતાશ(અગ્નિ) છોડી રહ્યા છે. રહી રહીને ગરમ થઈ થઈને ઉગ્ર વેગથી ઘૂમવા માંડે છે, ઘાસ પાંદડાંને ઘૂમરીએ ચડાવે છે, ધૂળરાશિને વંટોળને છંદે આકાશમાં ઘુમાવે છે—અને મસ્તીના શ્રમથી શ્વાસમાં હુતાશ છોડે છે, | મસ્તીના શ્રમથી શ્વાસમાં હુતાશ(અગ્નિ) છોડી રહ્યા છે. રહી રહીને ગરમ થઈ થઈને ઉગ્ર વેગથી ઘૂમવા માંડે છે, ઘાસ પાંદડાંને ઘૂમરીએ ચડાવે છે, ધૂળરાશિને વંટોળને છંદે આકાશમાં ઘુમાવે છે—અને મસ્તીના શ્રમથી શ્વાસમાં હુતાશ છોડે છે, | ||
દીપ્ત ચક્ષુવાળા હે શીર્ણ સંન્યાસી, જેનાં પાણી સુકાઈ ગયાં છે એવી નદીને તીરે ધાન્ય | |||
દીપ્ત ચક્ષુવાળા હે શીર્ણ સંન્યાસી, જેનાં પાણી સુકાઈ ગયાં છે એવી નદીને તીરે ધાન્ય વિનાના તૃષાથી ફાટતા ખેતરમાં આવીને લાલ આંખો કપાળે ચડાવીને પદ્માસન વાળીને બેસ, હે ઉદાસી પ્રવાસી, દીપ્ત ચક્ષુવાળા હે શીર્ણ સંન્યાસી. | |||
તારી સામે વિરાટ અંબરને ચાટતી લાલુપ ચિતાગ્નિશિખા જલી રહી છે— વિશ્વની પરિત્યક્ત વસ્તુઓના મૃત ઢગલા જેવા ગત વર્ષને ભસ્મસાત્ કરી દઈને તારી સામે ચિતા જલી રહી છે. | તારી સામે વિરાટ અંબરને ચાટતી લાલુપ ચિતાગ્નિશિખા જલી રહી છે— વિશ્વની પરિત્યક્ત વસ્તુઓના મૃત ઢગલા જેવા ગત વર્ષને ભસ્મસાત્ કરી દઈને તારી સામે ચિતા જલી રહી છે. | ||
હે વૈરાગી, શાંતિપાઠ કર, (તારો) ઉદાર ઉદાસ કંઠ ડાબી અને જમણી બાજુ ભલે દોડતો જતો, ભલે નદીને વટાવીને મેદાનોને ભરી દઈને એક ગામથી બીજે ગામ ચાલ્યો જતો, હે વૈરાગી શાન્તિપાઠ કર. | હે વૈરાગી, શાંતિપાઠ કર, (તારો) ઉદાર ઉદાસ કંઠ ડાબી અને જમણી બાજુ ભલે દોડતો જતો, ભલે નદીને વટાવીને મેદાનોને ભરી દઈને એક ગામથી બીજે ગામ ચાલ્યો જતો, હે વૈરાગી શાન્તિપાઠ કર. | ||