અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/ન્હાનાલાલ દ. કવિ/પરમ ધન

પરમ ધન

ન્હાનાલાલ દ. કવિ

પરમ ધન પ્રભુનાં લેજો, લોક!
રૂપું ધન, ધન સોનું,
         હો અબધૂત! હીરા મોતી ઝવેર,
         હો અધબૂત! હીરા મોતી ઝવેર;

સત્તા ધન, ધન જોબન ચળ સહુ;
         અચળ બ્રહ્મની લહેર;
         પરમ ધન પ્રભુનાં લેજો, લોક!

નહીં સૂરજ, નહીં ચન્દ્ર,
         હો અબૂધત! નહીં વીજળીચમકાર,
         હો અબધૂત! નહીં વીજળીચમકાર,
અગમનિગમનીયે પાર, અપાર એ
         બ્રહ્મ તણા ભંડાર;
         પરમ ધન પ્રભુનાં લેજો લોક!
દૂર થકી પણ દૂર;
         હો અબધૂત! પ્રાણ થકી પણ પાસ,
         હો અબધૂત! પ્રાણ થકી પણ પાસ;
ઊગે તપે કે આથમતાંયે,
         એ ધન છે અવિનાશ :
                  પરમ ધન પ્રભુનાં લેજો લોક!

(પ્રેમભક્તિ ભજનાવલિ, પૃ. ૨૫)