શાંત કોલાહલ/વિદાયતરી
સઈ મોરી વિદાયતરી
મિલનતીરથી વિરહને જલ જાય રે સરી
એને સ્મરણને પાથેય તે સભર દીજિયે ભરી.
દૂરની ક્ષિતિજ પારને કોઈ
દેશ જવું અણદીઠ;
નિત નવું જગ વિલસે ને તો ય
કોઈ નહીં મનમીત;
એકલ આકુલ પ્રાણને આલંબન ર્હે ધરી...
કરુણ કોમલ ગાન,
દિયો તવ અધર અમીપાન;
જલની લહર લહરને દોલ ઉછળે જેની તાન.
નેણના સરલ ભાવથી
ચરમ પલ કીજે મુખરાળ,
(જેને) પાલમાં ભર્યા પવને
સતત ગુંજતો રહે કાળ;
અસહ રે સહુ વેદના દિયો સ્મિતમાં ઝરી...