અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/નલિન રાવળ/સાંધ્યગીત

Revision as of 11:08, 12 July 2021 by MeghaBhavsar (talk | contribs)
સાંધ્યગીત

નલિન રાવળ

પર્ણપોચીવૃક્ષટોચે
ઝૂલતાકોપંખી-શો

સાંજતડકો
ભૂખરાઢોળાવપરઝૂલે,
પવનનાનીનદીનાકાનમાંકૂજે,
હળુહલતીઅટકતીડોલતીઆકાશમાંથીઊડે
ફૂલેપથરાયલીએઝૂંપડીમાંથીનીકળતીધૂમ્રસેરો
સાંજતડકો
સ્હેજડોલ્યો,
શાંતનાનાછંદજેવીએકબાલા
રમ્યલયમાંકાયઝૂલવી; તારકોજેવાંચળકતાંડગ

ભરીગોરાં;

ધીરેઢોળાવઊતરી
દૂરનમતાસૂર્યનીસન્મુખજઈઊભી
અહીં
આવીરહેલીઆસુંવાળીરાત્રિનોઅંધારરમતોતૃણઉપર
શુંજોઉં?
ભીનીપાંપણોનીધાર
રમતોસ્નેહપોચોગાઢમીઠોરવભર્યોઅંધાર
કે
આતૃણઉપરરમતોસુંવાળીરાત્રિનોઅંધાર.
(અવકાશ, પૃ. ૫૭)