કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – ઝવેરચંદ મેઘાણી/૪૨. એકલો
Revision as of 08:58, 22 September 2021 by MeghaBhavsar (talk | contribs)
૪૨. એકલો
ઝવેરચંદ મેઘાણી
તુજ સુખની મ્હેફિલમાં તું સહુને નોતરજે,
પણ જમજે અશ્રુની થાળ એકલો;
હોંશીલા જગને હસવા તેડું કરજે:
સંઘરજે ઉરની વરાળ એકલો.
તુજ દ્વારે દ્વારે દીપકમાલ ચેતવજે:
ગોપવજે દિલ-અંધારાં એકલો;
બીજાંને આંગણ અમૃત-ઝરણાં રેલવજે:
પી લેજે વિષ તારાં તું એકલો.
તુજ ગુલશનનાં ગુલ જે માગે તેને દેજે,
ને સહેજે સર્પોના દંશ એકલો;
કીર્તિની કલગી સહિયારે કર દેજે:
ભોગવજે બદનામી-અંશ એકલો.
દિલદિલની દુ:ખ-વાતો દિલસોજીથી સુણજે:
ચૂપ રહેજે કાપી જબાન એકલો;
કો થાકેલા પગની કાંકર ચૂમી લેજે:
કદમો ભરજે કંટક પર એકલો.
(સોના-નાવડી, પૃ. ૨૯૫)