જનાન્તિકે/વીસ

Revision as of 06:34, 9 July 2021 by MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|વીસ|સુરેશ જોષી}} {{Poem2Open}} સરુનાં વૃક્ષોની વચ્ચેથી સમુદ્ર દેખ...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


વીસ

સુરેશ જોષી

સરુનાં વૃક્ષોની વચ્ચેથી સમુદ્ર દેખાય છે. વાડીમાંના ઝાડ ભૂવાની જેમ ધૂણે છે. દૂર અન્ધકારમાં સમુદ્રની ફેનરેખાથી શુભ્રતા કોઈ ડાકણના અટ્ટહાસ્ય જેવી દેખાય છે. પવન કાળના હાડપિંજરના એકેએક અસ્થિને હલાવીને હૃદયને ફફડાવી મૂકે છે. બારી આગળ એક કન્યા આંખને અણિયાળે અન્ધકારને વીંટતી બેઠી છે. અન્ધકારનો કાળો દોરો ક્યારે પૂરો થયો ને તડકાનો સોનેરી દોરો ક્યારે શરૂ થયો તેની એને ખબર પડવાની નથી. એ અન્યમનસ્ક છે. અન્ધકારને વીંટીને એ પોતાની જાતને ઉકેલવા મથે છે. પણ એ ક્યાંય એવી તો ગૂંચવાઈ ગઈ છે કે કશાક મન્ત્રની મદદ વિના એનો છૂટકારો થાય એમ લાગતું નથી. પણ અહીં મારા હૃદયમાં તો ભયનું ટોળું વળ્યું છે: અનેક સમયનાં, અનેક પ્રકારના ભય: બાળપણમાં એક શિયાળાની રાતે પવનથી બારી ખૂલી જવાની સાથે ઓરડામાં પેસી ગયેલા થરથર ધ્રૂજતા અન્ધકારના સ્પર્શથી થયેલો ભય, કિશોરવયમાં ગણિતના દાખલા રકમ વચ્ચે પહેલીવાર હૃદયનો આંકડો ખોઈ બેઠા હતા તે વખતનો ભય; યૌવનની શરૂઆતમાં ઓચિંતાની કોઈકની સચકિત દૃષ્ટિ સાથે ઠોકરાઈ પડતાં લાગેલો ભય; ને આજે ક્ષણ ક્ષણ વચ્ચેનાં પોલાણમાં ઘુવડની જેમ નિષ્પલક આંખે બેઠેલો ભય – આ એકબીજાથી અજાણ્યા ભય એમની અપરિચિતતાના ભારથી મારા હૃદયને રૂંધી નાખે છે.