અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/રાજેન્દ્ર શાહ/આવડ્યું એનો અરથ (વનવાસીનું ગીત: ૪)

Revision as of 09:22, 24 June 2021 by HardikSoni (talk | contribs) (Created page with "<poem> કાંચળી જોઈને કાયર ભાગે ને મૌવર માંડે મરદ, સાત પાતાળનાં ભોંયરાં ભ...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

કાંચળી જોઈને કાયર ભાગે ને મૌવર માંડે મરદ,
સાત પાતાળનાં ભોંયરાં ભેદીને આવતી નાગણ
         રાગનું એનેય દરદ… કાંચળી.

         વાંસમાં ઘેરાય વાયરો, ન્યાંથી
                  ઊપને મધુર વૅણ,
         નૅણ-લુભામણ રૂપની રે તંઈ
                  ડોલતી રમે ફેણ;
આપણી સામે ચાલ જેવી, હોય આપણી તેવી મરડ… કાંચળી.

         ઊજળો દ્હાડો હોય કાળો અંધાર
                  ચારેગમ મોતની ડણક,
                  આપણોયે ટંકાર બોલે ઈમ
                  રાખીએ તાણી તીરની પણછ;
દાવ ચૂક્યાનું કામ નહીં, અહીં આવડ્યું એનો અરથ… કાંચળી.

(સંકલિત કવિતા, પૃ. ૩૦૯-૩૧૦)