કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – જયન્ત પાઠક/૨૯. માણસ
Revision as of 12:14, 10 July 2021 by KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૨૯. માણસ|જયન્ત પાઠક}} <poem> રમતાં રમતાં લડી પડે ભૈ, માણસ છે; હસતા...")
૨૯. માણસ
જયન્ત પાઠક
રમતાં રમતાં લડી પડે ભૈ, માણસ છે;
હસતાં હસતાં રડી પડે ભૈ, માણસ છે.
પહાડથીયે કઠ્ઠણ મક્કમ માણસ છે;
દડદડ દડદડ દડી પડે ભૈ, માણસ છે.
ચંદર ઉપર ચાલે ચપચપ, માણસ છે;
ને બે ડગલે ખડી પડે ભૈ, માણસ છે.
સૂર્યવંશીનો પ્રતાપ એનો, માણસ છે;
ભરબપ્પોરે ઢળી પડે ભૈ, માણસ છે.
પૂજાવા ઝટ થયા પાળિયા, માણસ છે;
ટાણે ખોટ્યું પડી, પડે ભૈ, માણસ છે.
૨૨-૫-’૭૬
(ક્ષણોમાં જીવું છું, પૃ. ૨૭૮)