કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – રાવજી પટેલ/૧.એક બપોરે
Revision as of 05:16, 15 June 2022 by MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૧.એક બપોરે|}} <poem> મારા ખેતરને શેઢેથી ’લ્યા ઊડી ગઈ સારસી! મા, ઢ...")
૧.એક બપોરે
મારા ખેતરને શેઢેથી
’લ્યા ઊડી ગઈ સારસી!
મા,
ઢોચકીમાં છાશ પાછી રેડી દે.
રોટલાને બાંધી દે.
આ ચલમની તમાકુમાં કસ નથી;
ઠારી દે આ તાપણીમાં
ભારવેલો અગની.
મને મહુડીની છાંય તળે
પડી રહેવા દે.
ભલે આખું – આભ રેલી જાય,
ગળા સમું ઘાસ ઊગી જાય,
અલે એઈ
બળદને હળે હવે જોતરીશ નઈં...
મારા ખેતરને શેઢેથી —
(અંગત, ચતુર્થ આવૃત્તિ, ૧૯૯૯, પૃ. ૧)