સોરઠિયા દુહા/140
Revision as of 11:31, 10 June 2022 by MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|140 | }} <poem> ઊડો ઊડો પંખિયાં, મ કરો મોરી આશ; હમ જલતે હૈ પાંખવિણ, ત...")
140
ઊડો ઊડો પંખિયાં, મ કરો મોરી આશ;
હમ જલતે હૈ પાંખવિણ, તું જલત હૈ કાંય?
વનમાં દવ લાગ્યો છે. જંગલનું એક ઝાડ તેની ઉપરથી હજીય ન ઊડી ગયેલાં પક્ષીઓને કહે છે કે, હે પંખીડાં, તમે ઊડીને નાસી છૂટો, મારી વાટ ન જુઓ. મારે તો પાંખ નથી તેથી હું ભાગી નથી શકતું અને લાઇલાજ બનીને આગમાં સળગું છું, પણ તમે છતી પાંખે શીદને બળો છો?