શ્રેષ્ઠ ચંદ્રકાન્ત શેઠ/૯૯. અગિયાર મિસર-કાવ્યોમાંથી
મિસરની આ ભોમ :
પેપિરસનો પાથરેલો એક વિશાળ પત્ર-પટ!
હથેલીમાં જેવી જીવનરેખા કે ભાગ્યરેખા,
નાઈલની એવી પ્રસન્નગંભીર ચારુ ચમકતી
ગાઢી જળરેખા!
બદામી ભૂમિસાગરમાં નીલો એક શેરડો જાણે!
એ પત્ર-પટમાં ઊઘડેલી, અક્ષરલિપિ આકાશની!
તેજે તબકતાં સરોવરનેત્રોનાં આકર્ષક તારક-ચિહ્નો!
તામ્ર-ગૌર દેહે શ્યામલ તલ સમા
રણદ્વીપોનાં રમણીય વિરામ-ચિહ્નો!
અલ્લાતાલાના અવાજનો અંદાજ આપતાં જાણે
ચિત્રાંકિત લિપિ-ચિહ્નો!
સૂર્ય-ચંદ્ર-ગ્રહાદિનાં પદ-પગલાંની ગહન છાપ ઉપસાવતા
અહીંતહીં દેખાતા કુદરતી પિરામિડો-શા પહાડી વિસ્તારો!
કોઈ નિગૂઢ શક્તિના યંત્ર સમી,
કોઈ સંકુલ ચિત્તના તંત્ર સમી,
કોઈ અગમ પ્રેરણાના મંત્ર સમી,
મિસરની ખમીરવંતી ખામોશીને
આંતરચક્ષુએ નીરખવા,
આંતરશ્રવણે પરખવા,
એકાગ્ર કરવા મથું છું મારી સંવેદનાને
આ સ્થળકાળના અક્ષરબિન્દુ પર
– આ ઘઉંવર્ણી ધરતીના નાભિકેન્દ્ર પર!
૧૮-૧૧-૨૦૦૭
૨૪-૧૧-૨૦૦૭
(ભીની હવા ભીના શ્વાસ, ૨૦૦૮, પૃ. ૫૨)