કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – મકરન્દ દવે/૩૧. ચણીબોર

૩૧. ચણીબોર

કાળની કાંટા-ડાળીએ લાગ્યાં
                ક્ષણનાં ચણીબોર.
        બોરમાં તે શું? બોલતા જ્ઞાની,
        આંખો મીંચી બેસતા ધ્યાની,
        તોરીલા પણ કોઈ તોફાની
ડાળને વાળી, ડંખને ગાળી
                ઝુકાવે ઝકઝોર. — કાળનીo
        પીળચટાં ને તૂરમતૂરાં,
        કોઈ ચાખી લે ખટમધુરાં,
        લાલ ટબા તો પારખે પૂરા,
વીણી વીણી આપતાં હોંશે
 :::                ચખણી ચારેકોર. — કાળનીo
        જ્ઞાની ચાલ્યા ખોબલે ખાલી,
        ધ્યાની ઊઠ્યા નીંદમાં મ્હાલી,
        અહીં અમારે ધરતી લાલી
ક્ષણ પછી ક્ષણ ખરતી આવે
         ખેલંતા આઠે પ્હોર. — કાળનીo
કાળની કાંટા-ડાળીએ લાગ્યાં
        ક્ષણનાં ચણીબોર.

૨૭-૮-’૬૩ (સંજ્ઞા, પૃ. ૬૯)