કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – મકરન્દ દવે/૪૭. ટહુકાનું તોરણ

૪૭. ટહુકાનું તોરણ

પંખીના ટહુકાનું તોરણ બાંધે છે કોઈ
 :::       ઊગતી પરોઢને બારણે —
        આ તેજની સવારી કોને કારણે?

નાનકડા માળામાં પોઢેલા કંઠ, તારે
        આભના સંબંધનો સૂર?
એકાદો તાર જરા ઢીલો પડે તો થાય
        આખું બ્રહ્માંડ ચૂર ચૂર,
એવી ગૂંથેલ અહીં સાચની સગાઈ
 ::::       એક તારાથી પંખીને પારણે —
               આ તેજની સવારી કોને કારણે?

પંખીના ટહુકાની પ્યાલીમાં પીઉં આજ
        ઊગતા સૂરજની લાલી,
કોણ જાણે કેમ, એવું સારું લાગે છે, મારે
        અંગ અંગ ખેલતી ખુશાલી,

આદિ-અનાદિનો ઝૂલે આનંદ કોઈ
        ભૂલ્યા-ભુલાયા સંભારણે —
                આ તેજની સવારી કોને કારણે?
(અમલપિયાલી, ૧૯૮૦, પૃ. ૧૧૧)