કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – મકરન્દ દવે/૪૯. ઘટમાં

૪૯. ઘટમાં

સાંયાજી, કોઈ ઘટમાં ગહેકે ઘેરું,
       બાવાજી, મુને ચડે સમુંદર લ્હેરું.

ચકર ચકર વંટોળ ચગ્યો જી
        ઈ તો ચગ્યો ગગનગઢ ઘેરી,
નવલખ તારા ડૂબ્યા ડમરિયે ને
        તરી રહી એક ડેરી,
ઓ હો સાંયાજી, મારું હેત વધે ને માંહી
                                સુંદર મૂરતિ હેરું.

ખોબો ધૂળનો કૂબો બણાયો ને
        બૌત હુવા ખુશ બંદા,
એક ધણીએ લગાયા ધક્કા
        ચૂર ચૂર મકરન્દા,
ઓહો સાંયાજી, મારા કણ કણ કારી
        દમ દમ વરસી મ્હેરું.

અકલ કલા મારે હિરદે ઊગી
        અચરત રોજ અપારા,
મુઠ્ઠીભર રજકણમાં રમતા
        અલખ અલખ લખતારા.
ઓહો સાંયાજી, મારે પગલે પગલે
        પિયનું હવે પગેરું.
(અમલપિયાલી, પૃ. ૧૨૧)