વસુધા/નથી નિરખવો શશી
Revision as of 11:38, 14 September 2022 by MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|નથી નિરખવો શશી|}} <poem> નથી નિરખવો શશી, શરદનો ભલે ને હજો, ભલે વિહરતો લસી ગગનમસ્કલે પૂર્ણ એ. તુરંગમહીં બદ્ધ આ જન અમે અહીં જે ખડા પ્રફુલ્લ શશીની છટા ઉતરતી તહીં ચોકમાં નિહાળી સળિયા થ...")
નથી નિરખવો શશી
નથી નિરખવો શશી, શરદનો ભલે ને હજો,
ભલે વિહરતો લસી ગગનમસ્કલે પૂર્ણ એ.
તુરંગમહીં બદ્ધ આ જન અમે અહીં જે ખડા
પ્રફુલ્લ શશીની છટા ઉતરતી તહીં ચોકમાં
નિહાળી સળિયા થકી નયન ઠારશું; રે, હવે
નથી વદન ચન્દ્રનું નિરખવા જરાકે સ્પૃહા,
ભલે જગત માણતું રજતરેલ એની સુખે
અમારું દિલ એહને નહિ ચહે-સહે સ્પર્શ, રે!
કશે વ્યરથ ચાંદની–સિત રંગમાં મ્હાલવું,
યદા હિ અમ સંગ કેઈ દિલદાર જે છે નહિ? ૧૦
કશે વ્યરથ ચન્દ્રનું વદન ખાલી જવું, યદિ
ન સંગ અમ છે જ ચંદ્રવદના અમારી? પછી
શશી થકી ય પૂર્ણ કુલ્લ મુખ એ મરી ને સ્મરી
કશે હૃદય બાળવું?
નિરખવો નથી રે શશી!