કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – મનુભાઈ ત્રિવેદી/સૂણો રે સુરતા
Jump to navigation
Jump to search
૧૪. સૂણો રે સુરતા
અમે રે માટી કેરાં કૂલડાં,
તમે રે પાણી કેરી ધાર,
પાક્યાં રે હશું તો તમને ઝીલશું,
કાચેરાં લજવશું સંસાર.
સૂણો રે સૂણો રે સુરતા,
સોહવીએ આ માનવનો અવતાર જી.
અમે રે વગડાઉ વનના વાયરા,
તમે રે ફૂલડાંની સુગંધ,
ન્યારા રે હશું તો જાશું થાનકે,
ખેરવશું નહિ અધવચ પંથ;
સૂણો રે સૂણો રે સુરતા,
સોહવીએ આ માનવ-મનખા-બંધ જી.
તમે રે નખલી છો મારા નાથની,
અમે રે તંબૂર કેરા તાર,
સ્વર જો સુહાગી ઊઠે ધન્ય તો,
નહીંતર વૃથા અમ ઝણકાર;
સૂણો રે સૂણો રે સુરતા,
સોહવીએ આ ચેતનનો અવતાર જી.
અમે રે અંધારા ઘરનું કોડિયું,
તમે છો જ્યોતિવાળી વાટ,
તેલ છે અજરામર મારા નાથનું,
હળીમળી ઉજાળીએ ઘાટ;
સૂણો રે સૂણો રે સુરતા,
સોહવીએ આ વિશ્વંભરનો પાટ જી.
(રામરસ, પૃ. ૫૭)