રમણીક સોમેશ્વરની કવિતા/આછું પીળું પતંગિયું આ

૪૨. આછું પીળું પતંગિયું આ

આછું પીળું પતંગિયું આ ફરરક દઈને ઉડ્યું
⁠એમાં મને પડી કાં ફાળ!
ફફડે ફફડે ફફડે કેવું
⁠કાંડા ઉપર બાંધેલી ઘડિયાળ!

ચપટી ધૂળ ઉપાડી ચાંચે કરે અંગ ખંખોળી
⁠એક ખિસકોલી એમાં
અંગ અંગ પર એક સામટો
⁠કીડીનો સંચાર મને કાં લાગે!
ડાળ ડાળ પર ઝુલે થોડું પાન
⁠અને ત્યાં ફુદરડી ફરતાં તોફાનો જાગે
ચાંદો-સૂરજ આંધી રમતા મેલી દીધા
⁠જાણે અંતરિયાળ
આછું પીળું પતંગિયું આ ફરરક દઈને ઉડ્યું
⁠એમાં મને પડી કાં ફાળ!
ક્યારાની ભીની માટીમાં ચોટ્યું પીળું પાન
⁠એક દરજીડો એને તાકે
માળામાંથી ચકલીનું એક બચોડિયું
⁠ચૂંચી આંખેથી ઝાંકે
ક્રાંઉ ક્રાંઉનું ટોળું આકાશે એવું ફેલાય
⁠કે જાણે પડી હોય પસ્તાળ
આછું પીળું પતંગિયું આ ફરરક દઈને ઉડ્યું
⁠એમાં મને પડી કાં ફાળ!