અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/`સ્નેહરશ્મિ'/ભગ્ન સ્વપ્નની નાવ

મારી નાવ કરે કો પાર?

કાળાં ભમ્મર જેવાં પાણી,
         જુગ જુગ સંચિત રે! અંધાર;
સૂર્યચંદ્ર નહિ, નહિ નભજ્યોતિ,
         રાતદિવસ નહિ સાંજસવાર!
         મારી નાવ કરે કો પાર?

ભાવિના નહિ પ્રેરક વાયુ,
         ભૂત તણો દાબે ઓથાર;
અધડૂબી દીવાદાંડી પર
         ખાતી આશા મોતપછાડ!
         મારી નાવ કરે કો પાર?

નથી હીરા, નથી માણેક, મોતી,
         કનક તણો નથી એમાં ભાર;
ભગ્ન સ્વપ્નના ખંડિત ટુકડા
         તારી કોણ ઉતારે પાર?
         મારી નાવ કરે કો પાર?

(સકલ કવિતા, પૃ. ૧૦)