અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/જયન્ત પાઠક/ઘેર પાછો ફરું છું

ચાલું છું તો પડતી પગલી ધૂળમાં ન્હાનલી શી,
બોલું છું તો પડત પડઘા બોલીના કાલી કાલી;
ચારે બાજુ નજર કરું છું : આંખમાં છાય લાલી
પ્હેલીવ્હેલી અચરજ તણી ઊઘડેલી ઉષાની!
લલ્‌કારું છું ગીત, ભીતરથી એક ઝીણી સિસોટી
વાગે, જાગે અલસ વનને છાંય સૂતી પરીઓ;
લંબાવું છું કર : લઘુક થૈ ચાટતા ભીની માટી
ચાલુ સડ્કે : દીસતી ધૂળમાં ઊપડેલી ખરીઓ!
આ તે કેવો અનુભવ! બધું બે જણાતું અહીં આ
ભોમે; જૂનું નવું અતીત ને આજનું એકસાથે!
થોડો જાણે સમય પથમાં ચાલી પાછો ફરે છે;
એકાવસ્થા થકી અવરમાં આવજાઓ કરે છે!
લાગે સાથે સમયની હુંયે આવજાઓ કરું છું :
ચાલું થોડે દૂર લગી, વળી ઘેર પાછો ફરું છું.

(બે અક્ષર આનન્દના, ૧૯૯૨, પૃ. ૩૮)